تاثیراشتیاق شغلی و سرپرستی توهین آمیز بر محصورشدگی شغلی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف کلی پژوهش بررسی تاثیر اشتیاق شغلی و سرپرستی توهین آمیز بر محصورشدگی شغلی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری است و از لحاظ هدف نیز جزء تحقیقات کاربردی محسوب می-شود. جامعه آماری این تحقیق را تمام کارکنان وزارت ورزش و جوانان تشکیل دادا که تعداد آن ها 890 نفر هست. نمونه آماری براساس فرمول کوکران 268 نفر انتخاب شد که نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. در این تحقیق از پرسشنامه اشتیاق شغلی همکاران (2019)، پرسشنامه سرپرستی سواستفاده آمیزمیشل و همکاران (2007) و پرسشنامه محصورشدگی شغلی کارسلی و همکاران (2007) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون کلموگرف اسمیرنف و مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری این تحقیق از نسخه 24 نرم افزار SPSS و نسخه 3 نرم افزار Smart Pls استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که اشتیاق شغلی بر محصورشدگی شغلی کارکنان وزارت ورزش و جوانان تاثیر مثبت معنادار دارد. هم چنین، بازآفرینی شغلی بر محصورشدگی شغلی تاثیر معنادار ندارد.

کلیدواژه ها:

اشتیاق شغلی ، سرپرستی توهین آمیز ، محصورشدگی شغلی ، کارکنان وزارت ورزش و جوانان