بررسی شهرسازی بومی و تطابق آنبا انگاره های شهرسازی معاصر

دست یابی به معماری و شهرسازی پایدار همواره یکی از دغدغه های اصلی معماران و شهرسازان بوده است. استفاده از راهکارهای مناسب اقلیمی می تواند سطح استفاده از انرژی های گران قیمت را کاهش داده و با بره گیری از طبیعت هر اقلیم شرایط آسایش را برای ساکنین به ارمغان بیاورد. راهکارهای تامین شرایط اقلیمی در شهرسازی و معماری طیف گسترده ای در مقیاس های مختلف از طرح های آمایش سرزمین تا طراحی اقلیمی پنجره را در بر می گیرد. همچنین باید توجه داشت که تنظیم شرایط محیطی برای تامین شرایط آسایش انسان، تنها یکی از وجوه طراحی شهری پایدار است و نباید بدون توجه به مسائل و چالش های دیگر، طراحی اقلیمی انجام پذیرد. در این راستا، مطالعه حاضر ابتدا به شناخت اقلیم معتدل و مرطوب می پردازد و راهکارهای عمومی شهرسازی در این اقلیم را بررسی می کند. سپس با مطالعه تطبیقی بافت مسکونی شهرهای هم اقلیم شهر مورد مطالعه مان در صدد استخراج راهکارهای بومی و بلاخص شهر قدس می باشیم. که این امر با شناخت مناطق مشابه اقلیمی در دنیا و بررسی بافت های مسکونی آنها، به روش توصیفی-تحلیلی قیاسی به شناخت و تجزیه و تحلیل راهکارهای به کار رفته در این مناطق پرداخته می شود و مناسبات بین راهکارهای مختلف اقلیمی و دیگر عناصر شکل دهنده بافت مسکونی تعیین می گردد یافته های این مطالعات که از طریق بررسی تطبیقی به دست آمده اند معیارها و راهکارهای نوینی برای طراحی در بافت شهری ارائه می دهند، چرا که درصد اعظمی از بافت شهری شهرهای دنیا را کاربری مسکونی تشکیل می دهد لذا جهت دست یابی به مقصود مورد نظر تحلیل خود را بر بافت مسکونی این شهرها قرار داده ایم و سپس این راهکارها در مرحله بعد با مبانی برگرفته از رشد هوشمند به عنوان تعدادی از شهرسازی معاصر تطبیق داده می شود و فرضیه وجود اشتراکات در اصول شهرسازی بومی و رشد هوشمند اثبات خواهد شد بر اساس راهکارهای حاصله، طراحی واحد همسایگی در شهر انجام می پذیرد.

کلیدواژه ها:

اقلیم معتدل و مرطوب ، رشد هوشمند ، شهرسازی بومی ، شهرسازی معاصر