نقش بازی در یادگیری در مدارس ابتدایی (راهکارهایی عملی برای معلمان)

بازی یکی از موثرترین و طبیعی ترین روش های یادگیری در دوران کودکی است. این مقاله به بررسی نقش بازی در فرآیند یادگیری دانش آموزان دبستانی می پردازد و راهکارهایی عملی برای معلمان جهت بهره گیری موثر از بازی در محیط آموزشی ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهد که بازی نه تنها باعث افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان می شود، بلکه در پرورش مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی آنان نیز نقش بسزایی دارد. مقاله با تمرکز بر انواع بازی های آموزشی و راهکارهای تلفیق آن ها با اهداف درسی، الگویی کاربردی برای طراحی فعالیت های یاددهی-یادگیری پیشنهاد می کند. در پایان، با تاکید بر نقش معلم به عنوان طراح محیط یادگیری، توصیه هایی برای ارتقاء کیفیت آموزش از طریق بازی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

بازی آموزشی ، یادگیری فعال ، آموزش ابتدایی ، مهارت های اجتماعی ، انگیزه تحصیلی ، بازی گروهی ، نقش معلم