نقش سبک های رهبری معلم در شکل گیری روابط موثر با دانش آموزان: تاثیر بر موفقیت تحصیلی

سبک های رهبری معلمان یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر کیفیت روابط دانش آموز و فرآیند یادگیری در نظام تعلیم و تربیت محسوب می شود. این پژوهش با رویکرد تحلیلی و بر مبنای مطالعات قرآنی، روایات اسلامی، روان شناسی تربیتی و پژوهش های تجربی، به تبیین نقش سبک های متفاوت رهبری معلمان در شکل گیری ارتباط موثر با دانش آموزان و تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم آن بر موفقیت تحصیلی می پردازد. نتایج نشان می دهد که سبک رهبری تحول آفرین و مشارکت جو، با تاکید بر اخلاق محوری، احترام به دانش آموز، انعطاف پذیری و مشارکت فعال، موجب افزایش احساس تعلق، امنیت روانی، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی می شود و این عوامل به تقویت موفقیت تحصیلی دانش آموزان منجر می گردد. در مقابل، سبک های اقتدارگرا و منفعل با ایجاد فاصله عاطفی، کاهش اعتماد و محدودیت انگیزش، زمینه افت عملکرد تحصیلی و آسیب های روانی را فراهم می کنند. آموزه های اسلامی نیز الگوی رهبری معنوی و کرامت محور را بر اساس تعامل، رافت و مشورت توصیه می نمایند که همخوانی بالایی با رویکردهای نوین روان شناسی آموزش دارد. تحلیل تجربی و اسنادی این پژوهش ضمن تاکید بر نقش بنیادین روابط عاطفی و اخلاقی کلاس، بیان می کند که توانمندی معلمان در توسعه سبک رهبری اخلاق محور و ایجاد فضای تعاملی مثبت، کلید راهبردی ارتقای کیفیت آموزش و پیشرفت تحصیلی پایدار دانش آموزان است. بر این اساس، توجه به آموزش سبک های رهبری تعامل گرا در فرآیند توانمندسازی معلمان و سیاست گذاری های آموزشی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری معلم ، روابط موثر معلم و دانش آموز ، موفقیت تحصیلی ، رهبری تحول آفرین ، روان شناسی تربیتی ، آموزه های اسلامی