دوست و دوست یابی از دیدگاه اسلام
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 36
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSECONFE01_4743
تاریخ نمایه سازی: 6 تیر 1404
چکیده مقاله:
انسان ذاتا موجودی اجتماعی است و همین امر سبب شده تا انسان همواره با افرادی در ارتباط باشد. در این میان افرادی هستند که اطرافیان ما را تشکیل می دهند. برخی از این اطرافیان کسانی هستند که ما نسبت به آن ها محبت داریمء اعتماد می کنیم و رابطه ی دوستی برقرار می کنیم. حالا می خواهیم به بیان این مسائل بپردازیم که علت گرایش انسان برای برقرای ارتباط صمیمی با اطرافیان در چیست؟ یا برخورداری از ارتباط های دوستانه از اهمیتی برخوردار است و فایده ای به دنبال دارد؟ دوستی که انتخاب می کنیم باید چگونه باشد و دارای چه صفاتی باشد؟ چگونه می توان دوست راستین را از دروغین شناخت؟ حد و حدود این ارتباط تا کجاست؟ مسیر رفاقت و دوستی باید در مسیر خداوند باشد و اگر این چنین نباشدء محکوم به نابودی خواهد بود و حتی ممکن است به دشمنی و تنفر تبدیل شود. از این رو می بایست در انتخاب رفیق» با دقت عمل نمود و هرگز نباید بدون امتحان کسی را به عنوان رفیق برگزید و در انتها به این موضوع می پردازیم که اگر دوست مورد اطمینانی پیدا نمودی او را نگه دار وگر نهء تنها باش که تنهایی بهتر از رفیق بد است. البته باید توجه کنیدکه هیچ گاه به دنبال دوست بی عیب نگردیدکه بدون دوست خواهید ماند. همان طور که جلوتر توضیح خواهیم داد باید در جستجوی دوستی صادق و مورد اطمینان باشیم و یافتن او را از خداوند درخواست نماییمء چرا که خداوند باید چنین دوستی را نصیب بنماید.دوستیابی یکی از مهم ترین موضوعات در اجتماعی شدن به ویژه در سنین دبستان است. بسیاری از کودکان در گفت و گو و آغاز روابط دوستی، برای برقراری ارتباط با همسالان خود به مشکل برمی خورند. یکی از مباحث بسیار مهم در مسائل اجتماعی، میزان و نحوه ارتباط انسانها و به عبارتی، دوستیها و روابط دوستانه با یکدیگر است. انسان از انتخاب دوست ناگزیر است و محتاج به دوست.نکته مهم در این میان، تاثیر بسیار زیاد دوست بر شخصیت انسان است که در آیات قرآن کریم و روایات معصومان علیهم السلام، به این موضوع اشاره شده است.این موضوع منجر به نگرانی والدین و ا ولیاء مدرسه آن ها نیز می شود. دوستیابی و برقراری روابط دوستانه، یکی از راه های افزایش مهارتهای اجتماعی است که از سنین کودکی آغاز میشود. با توجه به اینکه اجتماعی بودن از ویژگی های مهم و اصلی انسان است، نحوه شکل گیری آن می تواند روی مسائل سنین بالاتر نیز اثرگذار باشد . این تحقیق با مطالعه کتاب ها و مقالات مختلف در این زمینه می تواند پاسخی برای این پرسش خانواده ها باشد که؛ چگونه یک دوست خوب برای فرزندان خود انتخاب کنیم؟ هنگامی که فرزند مهارتهای لازم برای دوستیابی و برقراری روابط اجتماعی را یاد بگیرد، دیگران را به راحتی به سوی خود جذب کرده و طبیعتا با حضور دوستان زندگی اش رنگ و بوی تازه ای می گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم جهان بین
فرهنگی آموزش و پرورش
صمد حیدری
فرهنگی آموزش و پرورش
مجید حیدری
فرهنگی آموزش و پرورش
طیبه خواجه پور
فرهنگی آموزش و پرورش