تاثیر طبیعت گردی و فعالیت های بیرون از کلاس بر یادگیری دانش آموزان

فرایند یادگیری دانش آموزان متاثر از عوامل متعددی است که یکی از مهم ترین آن ها محیط و شیوه های یاددهی-یادگیری خارج از کلاس درس می باشد. طبیعت گردی و مشارکت در فعالیت های بیرون از کلاس به عنوان رویکردی نوین در آموزش و پرورش، فرصتی برای تجربه های یادگیری فعال، تعامل با محیط، و توسعه مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان فراهم می آورد. پژوهش های اخیر نشان داده اند که حضور در طبیعت و انجام فعالیت های گروهی در فضای باز، ضمن افزایش انگیزه، خلاقیت و نشاط، موجب ارتقای سطح یادگیری، رشد خودکارآمدی، تقویت مهارت حل مسئله، و بهبود روابط اجتماعی دانش آموزان می شود. همچنین، این تجارب با کاهش استرس و افزایش بهزیستی روانشناختی نیز همراه است. در نتیجه، طبیعت گردی و فعالیت های بیرون از کلاس را می توان به عنوان راهکاری موثر برای غنی سازی فرایند آموزش، ارتقای سطح یادگیری و رشد همه جانبه دانش آموزان در نظر گرفت. این مقاله به بررسی مبانی نظری، شواهد پژوهشی و راهکارهای عملی جهت بهره مندی بهینه از این ظرفیت ها در نظام آموزشی می پردازد.

کلیدواژه ها:

طبیعت گردی ، دانش آموزان ، یادگیری