نقش والدین در بهبود یادگیری مجازی دانش آموزان ابتدایی در شرایط اضطراری

ظهور بحران های ناگهانی مانند همه گیری ویروس کرونا باعث شد تا نظام آموزشی کشورها به ناچار به سمت آموزش های مجازی سوق پیدا کند. در این میان، دانش آموزان مقطع ابتدایی به دلیل سن پایین، وابستگی بیشتر به محیط خانه و ناتوانی نسبی در استفاده مستقل از فناوری های نوین، بیش از سایر مقاطع تحصیلی نیازمند حمایت و همراهی والدین در فرآیند یادگیری شدند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش والدین در بهبود کیفیت یادگیری مجازی دانش آموزان ابتدایی در شرایط اضطراری صورت گرفته و با روش توصیفی–تحلیلی به تحلیل شواهد و تجارب میدانی پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که والدین با ایفای نقش های گوناگون از جمله فراهم سازی محیطی آرام برای درس خواندن، نظارت بر فعالیت های روزانه، کمک به انجام تکالیف، برقراری ارتباط با معلمان و استفاده از ابزارهای دیجیتال، نقش تعیین کننده ای در موفقیت یا شکست آموزش مجازی ایفا می کنند. همچنین، میزان سواد دیجیتال والدین، سطح تحصیلات، شغل، وضعیت اقتصادی و مهارت های ارتباطی آنان تاثیر مستقیمی بر کیفیت حمایت از فرزندان دارد. این مطالعه تاکید دارد که برای موفقیت در آموزش های از راه دور، لازم است برنامه ریزی های آموزشی، خانواده محور بوده و آموزش هایی هدفمند برای توانمندسازی والدین در مواجهه با موقعیت های بحرانی پیش بینی شود. در پایان، پیشنهاد می شود که نهادهای آموزشی با فراهم کردن بسترهای مشارکت فعال والدین، از توان بالقوه خانواده ها برای بهبود یادگیری دانش آموزان در شرایط بحرانی بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مجازی ، والدین ، آموزش ابتدایی ، شرایط اضطراری ، نقش خانواده ، آموزش الکترونیکی ، حمایت تحصیلی