چگونه توانستم هنر جوهای تربیت بدنی را به تمرینات دوی استقامت علاقمند بکنم؟

این اقدام پژوهی با هدف افزایش علاقه هنر جویان پایه دهم تربیت بدنی به تمرینات دوی استقامت در مدرسه فضیلت شهرستان مشکین شهر انجام شد. با توجه به اهمیت ورزش های استقامتی در بهبود سلامت جسمانی، روانی و افزایش توان عملکردی، شواهد اولیه نشان داد که بسیاری از هنرجویان نسبت به این تمرینات نگرش مثبتی نداشتند و به دلیل عواملی همچون دشواری، یکنواختی، فقدان انگیزه شخصی و فضای نامناسب آموزشی، از شرکت در این تمرینات اجتناب می کردند. این مسئله، چالشی جدی در مسیر دستیابی به اهداف آموزشی و تربیتی درس های تربیت بدنی ایجاد کرده بود. برای مواجهه با این مشکل، ابتدا علل بی علاقگی هنرجویان از طریق ابزارهایی مانند مشاهده، مصاحبه و توزیع پرسشنامه شناسایی شد. سپس، برنامه ای جامع با بهره گیری از روش های خلاقانه و متنوع طراحی شد که شامل فعالیت هایی مانند طراحی تمرینات جذاب و چالشی، ایجاد بازی های گروهی و رقابتی، استفاده از موسیقی و ابزارهای انگیزشی، و برگزاری جلسات آموزشی و تعاملی با هنر جوها و اولیای آنها بود. همچنین، فضایی صمیمی و حمایتی برای دانش آموزان فراهم شد تا احساس تعلق و مسئولیت پذیری در آنها تقویت شود.نتایج این پژوهش نشان داد که هنرجویان با به کارگیری این روش ها، نه تنها نگرش مثبتی به تمرینات دوی استقامت پیدا کردند، بلکه سطح مشارکت و عملکرد آنها در این تمرینات به طور چشمگیری افزایش یافت. بازخوردهای مثبت هنرجویان، اولیا و همکاران نشان داد که طراحی تمرینات متنوع و ایجاد محیطی جذاب و پرانرژی می تواند به کاهش مقاومت در برابر تمرینات دشوار کمک کند. علاوه بر این، نتایج حاکی از آن است که همکاری میان هنر جویان، هنر جوها و اولیا، نقشی کلیدی در نهادینه سازی فرهنگ فعالیت امادگی جسمانی در هنرستانهای تربیت بدنی ایفا می کند. این پژوهش نه تنها توانست به بهبود نگرش هنرجویان نسبت به ورزش های استقامتی کمک کند، بلکه به عنوان یک الگوی عملی می تواند برای سایر معلمان و مدارس در جهت بهبود مشارکت هنر جوهای تربیت بدنی در فعالیت های امادگی جسمانی و دو ومیدانی مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

تربیت بدنی ، استقامت