تاثیر بهره گیری از روش های یادگیری فعال بر بهبود عملکرد دانش آموزان ضعیف در آزمون های زبان انگلیسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از روش های یادگیری فعال در بهبود عملکرد ضعیف یک دانش آموز پایه نهم در درس زبان انگلیسی صورت گرفته است. با توجه به اهمیت مهارت های زبانی در فرآیند آموزش و نقش انگیزش و درگیری ذهنی دانش آموزان در یادگیری موثر، این مطالعه به دنبال یافتن راهکارهایی کاربردی و نوآورانه برای ارتقاء سطح یادگیری زبان دوم در دانش آموزان کم انگیزه و دارای افت تحصیلی می باشد. در آغاز، از طریق مشاهده مستقیم، تحلیل نتایج آزمون ها، مصاحبه با خود دانش آموز و گفت وگو با اولیا، دلایل ضعف شناسایی شد. سپس با برنامه ریزی و اجرای مجموعه ای از روش های یادگیری فعال همچون فعالیت های مشارکتی، بازی های زبانی، ایفای نقش، کار با فلش کارت، نمایش و مکالمه هدفمند، تلاش شد تا سطح علاقه مندی، درگیری شناختی و توانایی عملکردی دانش آموز تقویت گردد. یافته ها نشان داد که به کارگیری مداوم این روش ها، موجب افزایش اعتمادبه نفس، مشارکت بیشتر در کلاس و ارتقاء چشمگیر نمرات دانش آموز شد. همچنین، فضای مثبت و پویا که از طریق این روش ها در کلاس ایجاد شد، اثرات مثبتی بر سایر دانش آموزان نیز داشت. این اقدام پژوهی نشان می دهد که استفاده از یادگیری فعال می تواند به عنوان ابزاری موثر در توانمندسازی تحصیلی دانش آموزان ضعیف مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، آموزش زبان انگلیسی ، افت تحصیلی ، روش های نوین تدریس ، مشارکت کلاسی ، انگیزش یادگیری ، عملکرد تحصیلی