اخلاق در امدادرسانی: ملاحظات انسانی و حرفه ای در عملیات امداد و نجات

عملیات امداد و نجات در موقعیت های بحرانی، یکی از عناصر حیاتی در مدیریت بحران به شمار می رود که با چالش ها و ملاحظات خاصی همراه است. تحقیق حاضر به بررسی ملاحظات انسانی و حرفه ای در عملیات امداد و نجات می پردازد و هدف آن شناسایی عوامل موثر بر کیفیت خدمات امدادی و واکنش های آسیب دیدگان است. در این مطالعه از روش شناسی ترکیبی استفاده شده است که شامل تحلیل کیفی و کمی می باشد. داده های کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با امدادگران، کارشناسان و آسیب دیدگان جمع آوری شده و داده های کمی از طریق پرسشنامه های استاندارد که به گروه های مختلف توزیع شده اند، به دست آمده است.یافته های تحقیق نشان می دهد که ملاحظات انسانی، مانند همدلی و ارتباط موثر، نقش بسیار مهمی در بهبود تجربه آسیب دیدگان و افزایش اعتماد آن ها به خدمات امدادی دارد. به علاوه، چالش هایی مانند رعایت اصول اخلاقی و حرفه ای نیز از مهم ترین موانع در ارائه خدمات موثر شناسایی شده است. این تحقیق به وضوح تاکید می کند که برای ارتقاء کیفیت امدادرسانی، ضروری است که آموزش های مستمری در زمینه ملاحظات انسانی و حرفه ای برای امدادگران فراهم شود. بر اساس نتایج، پیشنهاداتی برای بهبود فرآیندهای امداد و نجات ارائه شده است، که شامل توسعه پروتکل های اخلاقی و تشکیل تیم های چند تخصصی برای پاسخ به بحران ها می باشد. به طور کلی، تاکید بر این دو بعد می تواند منجر به افزایش کارایی و کیفیت خدمات امدادی و همچنین تقویت روابط بین امدادگران و آسیب دیدگان گردد.

کلیدواژه ها:

عملیات امداد و نجات ، ملاحظات انسانی ، اصول حرفه ای ، کیفیت خدمات ، آموزش مداوم ، بحران.