واکاوی راهبردهای نوین آموزشی برای افراد دارای اختلال شنوایی: مرور نظام مند بر روش ها، چالش ها و راهکارهای اثربخش یادگیری

اختلال شنوایی یکی از ناتوانی های حسی تاثیرگذار بر فرآیند یادگیری است که چالش هایی بنیادین در حوزه آموزش وپرورش ایجاد می کند. افراد دارای این اختلال، به دلیل محدودیت در دریافت اطلاعات شنیداری، معمولا در مهارت های زبان آموزی، ارتباط اجتماعی و پیشرفت تحصیلی با دشواری هایی مواجه هستند. در پاسخ به این مسئله، راهبردهای نوین آموزشی به ویژه در دو دهه اخیر توسعه یافته اند که هدف آن ها تسهیل یادگیری، تقویت تعامل و ارتقاء کیفیت آموزشی این گروه از دانش آموزان است. مقاله حاضر با رویکردی مروری و نظام مند، به بررسی انواع روش ها و شیوه های نوین آموزشی ویژه افراد دارای اختلال شنوایی می پردازد. در این راستا، رویکردهایی چون آموزش دوزبانه (استفاده همزمان از زبان اشاره و زبان نوشتاری)، بهره گیری از فناوری های کمکی و دیجیتال، طراحی محیط های یادگیری چندحسی، آموزش فردمحور و استفاده از معلمان متخصص در حوزه آموزش استثنایی، به عنوان موثرترین راهبردها معرفی شده اند. همچنین چالش هایی نظیر کمبود معلمان آموزش دیده، فقر منابع آموزشی بومی سازی شده، ضعف در زیرساخت های فناوری و موانع فرهنگی در پذیرش زبان اشاره مورد تحلیل قرار گرفته اند. یافته های حاصل از مرور مطالعات داخلی و بین المللی نشان می دهد که به کارگیری ترکیبی از روش های نوین آموزشی، نقش مهمی در کاهش نابرابری آموزشی و افزایش مشارکت تحصیلی دانش آموزان ناشنوا ایفا می کند. در پایان، بر لزوم بازنگری در سیاست گذاری های آموزشی، توسعه آموزش های تخصصی معلمان و تامین منابع مناسب برای یادگیری موثر این گروه تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

اختلال شنوایی ، آموزش دوزبانه ، زبان اشاره ، فناوری های کمکی ، یادگیری چندحسی ، آموزش فراگیر ، راهبردهای نوین آموزشی