روش های کاربردی برای تدریس دانش آموزان استثنایی نابینا و ناشنوا

این مقاله مروری جامع، با هدف بررسی روش های کاربردی تدریس دانش آموزان استثنایی نابینا و ناشنوا، بر اساس منابع داخلی (۱۳۶۸ تا ۱۳۹۳) و خارجی (۱۹۷۶ تا ۲۰۰۳) تدوین شده است. داده ها از طیف وسیعی از منابع معتبر گردآوری شده اند، از جمله:منابع داخلی: مجله روانشناسی و علوم تربیتی، پایان نامه های دانشگاهی (مانند دانشگاه علامه طباطبایی)، همایش های ملی (مانند نخستین همایش ملی الکترونیکی رویکردهای کاربردی و پژوهشی در علوم انسانی و مدیریت)، و کتاب های مرجع از ناشرانی مانند انتشارات رشد و مرکز تربیت معلم بلال حبشی.منابع خارجی: مجلات معتبر بین المللی مانند Journal of Visual Impairment and Blindness، Exceptional Children Quarterly، Journal of Learning Disabilities، و کتاب هایی از ناشرانی مانند Plenum Press و McGraw-Hill.این مطالعه، ضمن مرور مبانی نظری آموزش نابینایان و ناشنوایان، به چالش های آموزشی این گروه در سیستم آموزشی می پردازد. چالش هایی مانند کمبود معلمان متخصص، عدم دسترسی به منابع آموزشی مناسب، و مشکلات ارتباطی در کلاس های ادغامی مورد بررسی قرار می گیرند.با این حال، مقاله همچنین به فرصت های موجود در زمینه آموزش نابینایان و ناشنوایان اشاره می کند. پیشرفت فناوری های کمک آموزشی، افزایش آگاهی جامعه و معلمان، و موفقیت های حاصل از آموزش مهارت های اجتماعی و ارتباطی از جمله این فرصت ها هستند.مقاله به معرفی روش های کاربردی تدریس برای هر دو گروه نابینایان و ناشنوایان می پردازد. برای نابینایان، روش هایی مانند استفاده از خط بریل، تقویت حواس باقیمانده، آموزش مهارت های اجتماعی و استفاده از فناوری های کمک آموزشی پیشنهاد می شود. برای ناشنوایان، تاکید بر آموزش زبان اشاره، تقویت مهارت خوانش لب، استفاده از فناوری های کمک شنوایی و آموزش مهارت های ارتباطی غیرکلامی است.در نهایت، مقاله با ارائه پیشنهادهایی برای بهبود آموزش نابینایان و ناشنوایان به پایان می رسد. این پیشنهادها شامل آموزش معلمان، تامین منابع آموزشی مناسب، ادغام آموزشی، استفاده از فناوری و تقویت مهارت های اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان استثنایی ، نابینا ، ناشنوا ، روش های تدریس ، چالش های آموزشی ، فرصت های آموزشی ، فناوری های کمک آموزشی ، مهارت های اجتماعی ، ادغام آموزشی