طراحی الگوی برنامه ریزی درسی اخلاق محور و تاثیر آن بر شکوفایی فردی و اجتماعی دانش آموزان

این پژوهش با هدف طراحی الگوی برنامه ریزی درسی اخلاق محور و بررسی تاثیر آن بر شکوفایی فردی و اجتماعی دانش آموزان انجام شده است. در دنیای امروز که چالش های اخلاقی و اجتماعی پیچیده تر شده اند، نظام های آموزشی نیازمند برنامه هایی هستند که نه تنها به انتقال دانش بپردازند، بلکه پرورش فضایل اخلاقی و مهارت های اجتماعی را نیز در اولویت قرار دهند. این مطالعه با روش تحلیلی-اسنادی و با بررسی مبانی نظری تربیت اخلاقی و تجربیات موفق در برنامه ریزی درسی، به طراحی یک الگوی مفهومی پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که برنامه ریزی درسی اخلاق محور می تواند از طریق رویکردهای تلفیقی (مانند یادگیری مبتنی بر پروژه، بحث گروهی و روایت گری اخلاقی) به رشد شخصیتی، مسئولیت پذیری و مهارت های ارتباطی دانش آموزان کمک کند. همچنین، این الگو قادر است زمینه ساز تحقق سعادت جمعی و ارتقای سرمایه اجتماعی در مدارس شود. این پژوهش راهکارهایی را برای سیاست گذاران آموزشی و معلمان ارائه می دهد تا با بازنگری در محتوا و روش های تدریس، گام های عملی در جهت تربیت نسلی اخلاق مدار بردارند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی اخلاق محور ، شکوفایی فردی ، شکوفایی اجتماعی ، الگوی تربیت اخلاقی ، یادگیری تلفیقی ، رویکردهای فعال تدریس