ارائه مدل بالندگی منابع انسانی در وزارت تعاون، کار و رفاه و امور اجتماعی

هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی برای شناسایی و توسعه بالندگی کارکنان دولتی (مطالعه موردی: وزارت رفاه کار و امور اجتماعی) است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به روش اکتشافی (کیفی- کمی) انجام شده است. روش گردآوری داده ها در بخش کیفی بر اساس روش اکتشافی (کیفی- کمی) بوده است. در بخش کیفی از طریق روش نمونه گیری هدفمند و اصل اشباع نظری ۱۲ نفر انتخاب شدند. تعداد ۲۳۷ نفر از کارکنان وزارت رفاه کار و امور اجتماعی شهر تهران ساکن در شهر تهران، در این پژوهش همکاری کردند. گردآوری داده های بخش کمی از طریق پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت. در بخش کیفی داده ها از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. در بخش کمی روش تحلیل داده ها به روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزارSPSS ۱۶ و Smart PLS انجام شد. جهت بررسی برازش مدل، به بررسی X۲،R و RS؛ پرداخته شد که وجودX۲ پایین و نسبت کای دو به درجه آزادی کمتر از سه، همچنین ضریب تعیین و ضریب تعیین تعدیل شده محاسبه شده؛ نشان برازش مناسب مدل بود. نتایج تحقیق نشان داد که شاخص های اصلی بالندگی کارکنان وزارت کار عبارتند از بالندگی اخلاقی، بالندگی فردی، بالندگی فرآیندی، بالندگی سازمانی و بالندگی حرفه ای.

کلیدواژه ها:

الگوی بالندگی ، وزارت رفاه ، رشد کارکنان ، وزارت رفاه کار و امور اجتماعی