تحلیل و بررسی نقش آموزش های رسمی و غیر رسمی در توسعه سرمایه اجتماعی در ایران و کشورهای اسکاندیناوی

این مقاله به تحلیل و مقایسه نقش آموزش های رسمی و غیررسمی در توسعه سرمایه اجتماعی در ایران و کشورهای اسکاندیناوی می پردازد. سرمایه اجتماعی به عنوان شبکه ای از روابط مبتنی بر اعتماد، هنجارها و مشارکت جمعی، نقش کلیدی در پیشرفت جامعه ایفا می کند. در ایران، آموزش رسمی با تمرکز بر محتوای درسی سنتی، کمتر به تقویت مهارت های اجتماعی و مشارکت جمعی پرداخته است، در حالی که آموزش غیررسمی از طریق نهادهای مدنی و مذهبی تا حدی این خلا را پر کرده است. در مقابل، کشورهای اسکاندیناوی با نظام آموزشی مبتنی بر مشارکت، خلاقیت و تعامل اجتماعی، سرمایه اجتماعی را به صورت نظام مند تقویت می کنند. آموزش غیررسمی در این کشورها نیز از طریق سازمان های مردمنهاد و برنامه های جامعه محور، بستری برای توسعه اعتماد و همکاری فراهم می آورد. یافته ها نشان می دهد که ترکیب آموزش رسمی و غیررسمی در اسکاندیناوی منجر به سطح بالاتری از سرمایه اجتماعی شده است، در حالی که در ایران، شکاف بین این دو نوع آموزش و کم توجهی به مهارت های اجتماعی، چالش هایی را ایجاد کرده است. این مطالعه با روش تطبیقی-تحلیلی انجام شده و پیشنهاد می کند که ایران با اصلاح نظام آموزشی و تقویت نهادهای غیررسمی، می تواند گام های موثری در جهت توسعه سرمایه اجتماعی بردارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، آموزش رسمی ، آموزش غیررسمی ، ایران ، کشورهای اسکاندیناوی.