تاثیر فناوری های نوین بر بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری

با گسترش روزافزون فناوری های نوین، نظام های آموزشی نیز دستخوش تغییرات اساسی شده اند. آموزش دیگر محدود به محیط فیزیکی کلاس، معلم محوری و روش های سنتی انتقال دانش نیست؛ بلکه در پرتو ابزارهای دیجیتال، امکان ارائه آموزش های تعاملی، شخصی سازی شده و چندرسانه ای فراهم شده است. این مقاله با هدف بررسی تاثیر فناوری های نوین بر بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری، به تحلیل تغییر نقش معلم، ارتقاء جایگاه یادگیرنده، بهبود روش های ارزشیابی، افزایش انگیزه و جذابیت یادگیری، و فراهم سازی بسترهای عدالت آموزشی پرداخته است.یافته ها نشان می دهند که فناوری های نوین آموزشی با فراهم کردن امکان طراحی محیط های یادگیری انعطاف پذیر و داده محور، موجب تحول در شیوه های آموزش و یادگیری شده اند. استفاده از ابزارهایی مانند سامانه های مدیریت یادگیری، محتوای چندرسانه ای، واقعیت افزوده و شبیه سازها، منجر به تقویت مشارکت فعال یادگیرندگان و بهبود کیفیت آموزش شده است. همچنین آموزش فناورمحور، ضمن افزایش دسترسی به منابع آموزشی در مناطق محروم، امکان ارزشیابی مستمر، بازخورد هدفمند و یادگیری خودراهبری را تقویت کرده است.در پایان، مقاله تاکید دارد که برای بهره برداری موثر از ظرفیت های فناوری، نیاز به بازنگری در نقش ها، سیاست گذاری ها، طراحی آموزشی، و فرهنگ استفاده از فناوری در آموزش وجود دارد.واژگان کلیدی: فناوری آموزشی، یادگیری الکترونیکی، یاددهی-یادگیری، نقش معلم، آموزش مجازی، نوآوری آموزشی، آموزش شخصی سازی شده.