بررسی رفتار اخلاقی معلم در ارتباط با خود

رفتار اخلاقی معلم نسبت به خود یکی از بنیادی ترین ابعاد اخلاق حرفه ای در آموزش و پرورش است. این مقاله به بررسی ، نگرش باورها و رفتارهایی میپردازد که معلم در ارتباط با خود به کار میگیرد و تاثیر آنها را بر کیفیت تدریس روابط انسانی و رشد شخصی معلم تحلیل میکند در این پژوهش با رویکرد نظری به ابعاد مختلف خودشناسی، مسئولیت پذیری، صداقت درونی و تعهد به رشد حرفه ای پرداخته شده است. اهمیت خود شناسی و خود آگاهی به عنوان نخستین گام برای ایجاد رفتار اخلاقی در معلم مورد تاکید قرار گرفته است. علاوه بر این پذیرش خطا و تواضع، عدالت و انصاف، احترام به خود و دیگران و تعهد به یادگیری مداوم از دیگر اصول کلیدی ذکر شده است که میتواند رفتار معلم را در جهت بهبود رابطه با دانش آموزان و رشد شخصی و حرفه ای اش هدایت کند آموزه های امام علی ( ع) در نهج البلاغه به عنوان نقشه راهی برای معلمان در ایجاد محیطی اخلاق مدار و موثر در فرایند یاد دهی و یادگیری معرفی شده است. با رعایت این اصول، معلمان قادر خواهند بود به عنوان الگو هایی سرآمد، تاثیر مثبتی بر شخصیت و رفتار دانش آموزان خود بگذارند.

کلیدواژه ها:

اخلاق معلم ، رشد شخصی ، رابطه معلم و دانش آموزان