نقش گروه همسالان در میزان علاقه مندی به امر آموزش و یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی

در سال های ابتدایی تحصیل، علاوه بر نقش خانواده و معلمان، همسالان نیز تاثیر چشمگیری بر رشد تحصیلی و علاقه مندی به یادگیری دانش آموزان دارند. کودکان در محیط مدرسه و کلاس درس، بیشتر زمان خود را درتعامل با همسالان می گذرانند و از طریق این روابط، مهارت های آموزشی و اخلاقی و اجتماعی خود را تقویت می کنند. دوران کودکی ، مرحله ای حیاتی در شکل گیری شخصیت و رفتارهای فرد است که طی آن، تاثیرپذیری از محیط و افراد پیرامون به شدت افزایش می یابد. همسالان، به دلیل شباهت های سنی، تجربیات مشترک و ارتباطات نزدیک، می توانند تاثیرات مثبت یا منفی قابل توجهی بر جنبه های مختلف زندگی فرد ، از جمله وضعیت تحصیلی و علاقه مندی او به درس داشته باشند. در مدرسه، دانش آموزان علاوه بر تعامل با معلمان و خانواده، در معرض روابط پیچیده ای با همسالان خود قرار می گیرند. این روابط می تواند انگیزه ی پیشرفت تحصیلی را تقویت کرده یا باعث کاهش علاقه و تمرکز در کلاس شود. دانش آموزان از طریق الگوبرداری از رفتارهای همسالان، نگرش ها و الگوهای فکری جدیدی کسب می کنند. با توجه به اهمیت فزاینده ی یادگیری در نظام های آموزشی معاصر و چالش هایی همچون افت تحصیلی، بی انگیزگی و کاهش علاقه مندی به محتواهای درسی، شناسایی و تحلیل عوامل موثر بر افزایش علاقه مندی به یادگیری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این میان، گروه همسالان به عنوان یکی از موثرترین عناصر در دوران ابتدایی می تواند نقش حیاتی در شکل گیری نگرش ها، رفتارهای تحصیلی و علاقه مندی به یادگیری ایفا کند. همسالان می توانند به عنوان مدل هایی برای انگیزه و رفتارهای مثبت در کلاس درس عمل کنند و به دانش آموزان کمک کنند تا به راحتی مفاهیم پیچیده تر را درک نمایند و در موقعیت های مختلف آموزشی به ویژه در کار گروهی و فعالیت های تعاملی موثر واقع شوند. این فرآیند باعث می شود که دانش آموزان در محیطی حمایتی و بدون ترس از قضاوت، مشکلات آموزشی خود را حل کنند و به انجام فعالیت های کلاسی ترغیب و علاقه مند شوند. همچنین می توان گفت: دانش آموزانی که به هم سن و سال های خود کمک می کنند، خود نیز از این فرآیند بهره مند می شوند؛ زیرا برای توضیح مفاهیم به زبانی ساده تر باید آن ها را به خوبی درک کنند. بدیهی است همسالان نقش مهمی در ایجاد اشتیاق و انگیزه ی یادگیری در دانش آموزان دارند. این نقش از طریق الگوبرداری، رقابت سالم، همکاری و حمایت اجتماعی اعمال می شود. دانش آموزان از طریق تعامل با همسالان خود، مهارت های اجتماعی جدیدی یاد می گیرند و انگیزه ی بیشتری برای یادگیری پیدا می کنند. دوستی در گروه همسالان و نقش و تاثیر آن بر وضعیت تحصیلی دانش آموز، عاملی است که نقش تاثیرگذاری بر میزان علاقه مندی به یادگیری کودکان و نوجوانان دارد. عضویت در گروه دوستی همسالان می تواند تاثیرات مثبت و منفی در وضعیت تحصیلی، علاقه مندی و یا بی علاقگی به فعالیتهای درسی و ادامه تحصیل داشته باشد. استفاده هدفمند از ظرفیت گروه های همسالان در محیط های آموزشی، نه تنها می تواند علاقه مندی دانش آموزان به یادگیری را افزایش دهد، بلکه به تقویت مهارت های اجتماعی، اعتماد به نفس و حس تعلق به محیط مدرسه نیز منجر می شود. بررسی نقش و تاثیر گروه های همسالان در میزان علاقه مندی دانش آموزان مقطع ابتدایی به امر آموزش و یادگیری، موضوعی است که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت و راهکارهایی برای مدیریت اثرات مثبت نقش گروه همسالان در افزایش علاقه مندی دانش آموزان به آموزش و یادگیری ارائه خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری ، علاقه مندی ، گروه همسالان ، مقطع ابتدایی