بررسی نقش هوش مصنوعی در روان شناسی و علوم تربیتی

با پیشرفت سریع فناوری و ورود هوش مصنوعی به حوزه های مختلف علمی و حرفه ای، روان شناسی و علوم تربیتی نیز از این تحول بی نصیب نمانده اند. این مقاله با هدف بررسی نقش و تاثیر هوش مصنوعی در روان شناسی و علوم تربیتی نگاشته شده است. در این پژوهش سعی شده است تا با نگاهی جامع به کاربردهای هوش مصنوعی در حوزه های مختلف روان شناسی از جمله روان درمانی، ارزیابی روانی، آموزش و یادگیری، همچنین در نظام های تربیتی و آموزشی پرداخته شود. در کنار تحلیل مفاهیم نظری، از یافته های تجربی و پژوهش های پیشین نیز بهره گرفته شده تا تاثیرات مثبت و منفی این فناوری نوین به صورت عمیق بررسی گردد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند نقش بسزایی در بهبود فرایندهای تشخیص روانی، یادگیری فردی، طراحی محتوای آموزشی متناسب با نیازهای فراگیران و حتی ارتقاء اثربخشی شیوه های مشاوره و روان درمانی ایفا نماید. در عین حال، چالش هایی همچون تهدید حریم خصوصی، وابستگی بیش از حد به فناوری و کاهش تعاملات انسانی نیز مورد توجه قرار گرفته اند. در پایان با ارائه پیشنهاداتی برای بهره برداری هوشمندانه از این فناوری در چارچوب اخلاق حرفه ای، مسیر آینده این هم گرایی علمی ترسیم شده است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، روان شناسی ، علوم تربیتی ، یادگیری ماشینی ، ارزیابی روانی ، آموزش هوشمند ، مشاوره الکترونیکی