توانمندسازی یادگیرندگان، راهبردهای برای نمایندگی و استقلال دانش آموزی

توانمندسازی یادگیرندگان به عنوان یکی از اهداف کلیدی نظام های آموزشی نوین، نقش بسزایی در ارتقای کیفیت یادگیری و پرورش شایستگی های فردی و اجتماعی دانش آموزان ایفا می کند. این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی، به بررسی اهمیت نمایندگی (agency) و استقلال دانش آموزی در فرآیند یاددهی-یادگیری می پردازد و راهبردهای موثری همچون آموزش مهارت های خودتنظیمی، پرورش تفکر انتقادی، طراحی فرصت های یادگیری مبتنی بر پروژه و علاقه، مشارکت دانش آموزان در تصمیم گیری های آموزشی و بهره مندی هدفمند از فناوری های نوین را معرفی می کند. یافته ها نشان می دهد که پیاده سازی این راهبردها به افزایش انگیزه یادگیرندگان، مسئولیت پذیری، خودباوری و آمادگی آنان برای مواجهه با چالش های پیچیده آینده منجر می شود. همچنین، نقش حمایتی و تسهیل گر معلمان و فراهم کردن محیطی انعطاف پذیر و پاسخگو از سوی نظام آموزشی، عوامل کلیدی در تحقق نمایندگی و استقلال دانش آموزی به شمار می رود. در پایان، بر ضرورت توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان آموزشی به ایجاد سازوکارهای موثر برای توانمند سازی یادگیرندگان تاکید می شود.

کلیدواژه ها:

استقلال ، توانمندسازی ، یادگیری