بررسی مقایسه مفهوم دین از دیدگاه گیدنز و شهید مطهری

دین، یکی از ویژگی های برجسته و فراگیر زندگی انسان است که از سپیده دم تاریخ تا به امروز، به شکل های گوناگون، کهن ترین فرهنگ های بشری را همراهی می کند. دین واقعیتی فرا بشری، اصیل و منطبق بر فطرت دارد که به هیچ وجه نمی توان آن را از زندگی انسان ها خارج کرد. البته این واقعیت در طول تاریخ همواره مورد انواع هجمه ها قرار گرفته و به صورت های گوناگون به حیات خود ادامه داده است. دین، به عنوان یک نهاد اجتماعی با سایر نهادها و نیروهای اجتماعی تشکیل دهنده جامعه ارتباط متقابل دارد. هم چنین، انگیزه ای برای پیروی افراد جامعه از هنجارهای مورد نیاز آن جامعه است و پاسخ هایی را برای پرسش های وجودی انسان فراهم می کند که از هیچ منبع دیگری نمی توان به آنها دست یافت. مطالعه منشا و کارکرد معنا بخشی دین در حیات فردی و تاثیرات اجتماعی آن،از موضوعات مهم در جامعه شناسی دین است . نظریه پردازان نسل نخست جامعه شناسی و نظریه پردازان متاخر جامعه شناسی نیز به مطالعه دین و مباحث پیرامون آن، بی تفاوت نبوده و غالبا، به بحث ریشه دینداری و تبیین کارکردی آن پرداخته اند. دین در نگاه جامعه شناسان به عنوان واقعیتی است که در قالب شعائر در رفتار آحاد جامعه نمایان می شود و منشا تاثیرهای مثبت و منفی است. لذا این تحقیق درصدد است مفهوم دین از دیدگاه گیدنز و شهید مطهری را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

دین ، دنیوی شدن ، شاخص های دینداری ، گیدنز ، شهید مطهری ،