نقش والدین در شکل گیری نگرش های تحصیلی و آموزشی کودکان

هدف این تحقیق بررسی نقش والدین در شکل گیری نگرش های تحصیلی و آموزشی کودکان بود. پژوهش حاضر با استفاده از روش مروری انجام شد و به تحلیل جامع مطالعات و مقالات علمی مرتبط پرداخت تا عوامل تاثیرگذار والدین بر نگرش تحصیلی کودکان شناسایی شود. یافته های تحقیق نشان داد که تحصیلات والدین، سرمایه فرهنگی خانواده، مهارت های ارتباطی والدین، تعامل مثبت بین خانواده و مدرسه، و سلامت روان والدین نقش موثری در شکل گیری نگرش های تحصیلی مثبت در کودکان ایفا می کنند. والدین تحصیل کرده و دارای سرمایه فرهنگی بالا، با فراهم کردن محیطی غنی و حمایتگر، نگرش مثبت و انگیزه بالاتری در فرزندان ایجاد کردند. همچنین، مهارت های ارتباطی موثر و تعامل مستمر با مدرسه، موجب افزایش انگیزه و تعهد کودکان به تحصیل شدند. سلامت روانی والدین و فضای عاطفی حمایتگر خانواده نیز به عنوان عوامل مهم در کاهش استرس و تقویت نگرش تحصیلی مثبت مطرح شدند. در نتیجه، نقش والدین چندبعدی و ترکیبی بوده و توجه به این ابعاد می تواند به بهبود نگرش و عملکرد تحصیلی کودکان کمک کند. پیشنهاد می شود مدیران و معلمان با برگزاری کارگاه های آموزشی، تقویت تعامل با خانواده ها، و حمایت روان شناختی از والدین، نقش آنان را در فرآیند آموزش و پرورش دانش آموزان ارتقا دهند. این مطالعه چارچوبی جامع برای فهم بهتر تاثیر خانواده بر نگرش های تحصیلی ارائه می دهد و زمینه ساز تحقیقات آتی در این حوزه است.

کلیدواژه ها:

والدین ، نگرش تحصیلی ، سرمایه فرهنگی ، مهارت های ارتباطی