بررسی تاثیر استفاده از روش تدریس مشارکتی بر انگیزش و خودکارآمدی در آموزش الکترونیکی (شاد) دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر استفاده از روش تدریس مشارکتی بر انگیزش و خودکارآمدی در آموزش الکترونیکی (شاد) دانش آموزان است، لذا به لحاظ هدف کاربردی است، زیرا قصد اصلی آن کمک به حل بعضی از مشکلات موجود است. با توجه به اینکه این تحقیق از نوع تحقیقات شبه آزمایشی است و ازلحاظ دسته بندی در زمره تحقیقات نیمه قرارگرفته است به دو گروه گواه و آزمایش می باشد . جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه هفتم شهرستان دلفان می باشند .( ۱۴۰۰ نفر) حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی ومورگان ۳۱۱ تعیین شد؛ که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی نسبی انتخاب شدند. پژوهش حاضر از سه پرسشنامه ۱- آزمون خودکارآمدی شرر۲- آزمون انگیزش پیشرفت هرمنس ۳-پرسشنامه یادگیری مشارکتی استفاده شده است. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های آماری مرتبط با آنها از روشهای آماری زیر استفاده شد: مشخصه های آماری مجموعه مواد پرسشنامه ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و نمودار) تعیین شدند.به منظور اثر بخشی نظم آشفته و مدیریت تغییر در سبک های مدیریتی معلمان دوره ابتدایی شهرستان ..... از تحلیل کواریانس استفاده شد. با توجه به طرح پژوهش که از نوع پیش آزمون – پس آزمون (با گروه کنترل) است، طبق نتایج حاصل، مقدار F گزارش شده برابر ۶.۴۱ است که در سطح ۰.۰۱P≤ معنادار بوده و تفاوت میان دو گروه در متغیرهای روش تدریس مشارکتی بر انگیزش و خودکارآمدی در آموزش الکترونیکی معنادار می باشد. با توجه به افزایش نمره (۶.۵۶ نمره) در پس آزمون گروه آزمایش، می توان گفت، روش تدریس مشارکتی بر انگیزش و خودکارآمدی در آموزش الکترونیکی تاثیر مثبت و معنادار دارد. قابل ذکر است در مقابل افزایش نمره در پس آزمون گروه آزمایش، در گروه گواه افزایش نمره۱.۱۱ نمره ای حاصل شده است. ضمنا، ضریب اتا برابر ۰.۹۱ است که رقم قابل قبولی است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس مشارکتی ، انگیزش ، خودکارآمدی ، آموزش الکترونیکی (شاد)