هوش هیجانی معلمان و اثر آن بر کاهش رفتارهای چالشی دانش آموزان

در سال های اخیر، پژوهش های متعددی به بررسی نقش هوش هیجانی (EQ) در بهبود محیط های آموزشی و مدیریت رفتارهای چالش برانگیز دانش آموزان پرداخته اند. این مطالعه با رویکردی مروری به تحلیل یافته های پژوهش های ملی و بین المللی پیرامون رابطه بین سطح هوش هیجانی معلمان و میزان بروز رفتارهای ناهنجار در کلاس درس می پردازد. ادبیات پژوهش نشان می دهد که مهارت های هوش هیجانی مانند خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی و مهارت های بین فردی به عنوان عوامل میانجی در کاهش تعارضات کلاسی، افزایش تعامل مثبت، و ارتقای سلامت روانی یادگیرندگان عمل می کنند. در این مقاله، پس از معرفی مدل های نظری هوش هیجانی، تاثیر کاربرد مولفه های آن در مواجهه موثر معلمان با رفتارهای دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مرور مطالعات حاکی از آن است که تقویت سواد هیجانی در بین معلمان نه تنها رویکرد مدیریت کلاس را دگرگون می کند، بلکه گامی کلیدی در جهت بهبود فرآیند یاددهی یادگیری، کاهش تنش های روانی و ارتقای کیفیت نظام آموزشی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، معلم ، رفتار چالش برانگیز ، مدیریت کلاس ، سلامت روان ، مهارت های اجتماعی ، آموزش موثر.