اهمیت مشارکت دانش آموز در فعالیت های فوق برنامه و تاثیر آن بر رشد فردی

مشارکت دانش آموزان در فعالیت های فوق برنامه به عنوان یکی از ابعاد کلیدی نظام آموزشی، نقش بسزایی در رشد فردی و اجتماعی آنان ایفا می کند. این مقاله به بررسی اهمیت و تاثیر این فعالیت ها بر توسعه مهارت های اجتماعی، عاطفی و شناختی دانش آموزان پرداخته است. با توجه به نظریه های مختلف مانند نظریه اجتماعی-انگیزشی، نظریه خودتنظیمی و نظریه هوش عاطفی، مشخص می شود که این فعالیت ها می توانند به تقویت احساس تعلق و تعهد نسبت به مدرسه، افزایش انگیزه تحصیلی و بهبود مهارت های اجتماعی کمک کنند. به ویژه در محیط های گروهی و تیمی، دانش آموزان فرصت می یابند تا از تجربیات یکدیگر بیاموزند و مهارت های ارزشمندی را توسعه دهند. علاوه بر این، مقاله به چالش ها و موانع موجود در راه مشارکت دانش آموزان در این فعالیت ها نیز پرداخته و راهکارهای موثری را برای ارتقاء مشارکت پیشنهاد کرده است. در نهایت، نتایج این تحقیق نشان می دهد که ایجاد برنامه های متنوع و حمایتی برای فعالیت های فوق برنامه می تواند به بهبود کیفیت آموزشی و پرورش شخصیت دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

مشارکت دانش آموزی ، فعالیت های فوق برنامه ، مهارت های اجتماعی ، رشد فردی ، نظام آموزشی.