نقش رهبری آموزشی در بهبود کیفیت یادگیری از دبستان تا متوسطه اول

رهبری آموزشی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر بر کیفیت فرآیندهای یاددهی–یادگیری، نقش کلیدی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک رهبری آموزشی مدیران مدارس بر کیفیت یادگیری دانش آموزان در دو مقطع ابتدایی و متوسطه اول انجام شده است. این مطالعه از نوع کاربردی و به روش توصیفی–همبستگی اجرا شده و جامعه آماری آن شامل کلیه مدیران و معلمان مدارس ابتدایی و متوسطه اول شهر صحنه در سال تحصیلی ۱۴۰۳ –۱۴۰۴ می باشد. نمونه ای ۱۲۰ نفره با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه استاندارد «رهبری آموزشی هالینگر و مورفی» و «کیفیت یادگیری از دیدگاه معلمان» بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصان تایید و پایایی آن با آلفای کرونباخ بالاتر از ۰.۸۰ برآورد گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS تحلیل شد.نتایج نشان داد که رهبری آموزشی در سه بعد تعریف ماموریت، مدیریت برنامه درسی و ارتقاء فضای یادگیری، رابطه مثبت و معناداری با کیفیت یادگیری دارد. همچنین مشخص گردید که رهبری آموزشی از طریق تقویت عملکرد معلمان، فرهنگ مدرسه و ایجاد انگیزش در دانش آموزان، می تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر یادگیری تاثیر بگذارد. یافته ها همچنین نشان داد که ویژگی های فردی و حرفه ای مدیران و بافت فرهنگی مدرسه، در میزان اثربخشی رهبری نقش واسطه ای دارند. در پایان بر لزوم توانمندسازی مدیران، تمرکز بر رهبری آموزشی به جای صرف مدیریت اداری، و توسعه مدل های بومی متناسب با نیازهای فرهنگی و آموزشی ایران تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

رهبری آموزشی ، کیفیت یادگیری ، مدارس ابتدایی ، متوسطه اول ، سبک رهبری ، توسعه حرفه ای معلمان ، فرهنگ مدرسه