تاثیر بازی درمانی آموزشی بر کاهش پرخاشگری و تقویت همدلی در کودکان دبستانی

این پژوهش به بررسی تاثیر بازی درمانی آموزشی بر کاهش پرخاشگری و افزایش همدلی در دانش آموزان دبستانی می پردازد. با توجه به اهمیت سال های اولیه تحصیل در شکل گیری شخصیت و مهارت های اجتماعی کودکان، این مطالعه به ارزیابی اثربخشی یک مداخله بازی محور می پردازد. در این تحقیق، یک گروه از دانش آموزان کلاس های اول تا ششم ابتدایی که نشانه های پرخاشگری نشان می دادند، در جلسات بازی درمانی شرکت کردند. این جلسات با هدف آموزش مهارت های اجتماعی و عاطفی از طریق فعالیت های بازی طراحی شده بودند. نتایج نشان داد که بازی درمانی آموزشی به طور قابل توجهی پرخاشگری را کاهش داده و سطح همدلی و مهارت های اجتماعی کودکان را بهبود بخشیده است. در این مطالعه، بازی درمانی به عنوان یک روش مداخله ای قدرتمند معرفی می شود که می تواند به عنوان ابزاری موثر در مدارس برای حمایت از رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد. با استفاده از فعالیت های بازی، کودکان نه تنها مهارت های اجتماعی را یاد می گیرند، بلکه یاد می گیرند که احساسات خود را مدیریت کرده و با دیگران ارتباط برقرار کنند. این روش می تواند به عنوان یک راهکار پیشگیرانه برای مشکلات رفتاری و عاطفی در سنین بالاتر عمل کند و به ایجاد یک محیط آموزشی سالم و حمایتی کمک کند.واژگان کلیدی: بازی درمانی، پرخاشگری، همدلی، دانش آموزان