روش های موثر در یادگیری دانش آموزان کم توجه مقطع ابتدایی

کم توجهی در دانش آموزان ابتدایی یکی از چالش های مهم آموزشی است که می تواند تاثیرات منفی چشمگیری بر فرایند یادگیری، رشد شناختی و تعاملات اجتماعی آنان داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی روش های موثر در یادگیری این گروه از دانش آموزان به تحلیل مبانی نظری مرتبط با این موضوع پرداخته است. ابتدا مفهوم کم توجهی، ابعاد و انواع آن، تاثیرات روان شناختی و پیامدهای کم توجهی بر عملکرد تحصیلی و ارتباطات اجتماعی دانش آموزان معرفی شده است. سپس، نظریه های مرتبط از جمله رفتارگرایی، شناختی، و تعامل گرایی اجتماعی و نقش آن ها در تبیین سازوکارهای کم توجهی کودکان مورد بحث قرار گرفته و تاکید بر این شده که کم توجهی دارای علل زیربنایی چندگانه است که نیازمند رویکردهای ترکیبی و تخصصی آموزشی است. در ادامه، راهبردهای نوین و عملی از جمله بازی های آموزشی، محیط یادگیری پویا، فناوری های نوین، و راهبردهای خودتنظیمی معرفی شده اند که می توانند به افزایش توجه و یادگیری در دانش آموزان کم توجه کمک کنند. نتایج این تحقیق تاکید دارد که استفاده از روش های آموزشی متنوع و مشارکت خانواده و مدرسه در کنار همکاری متخصصان می تواند تاثیری شایان توجه بر بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی این دانش آموزان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کم توجهی ، دانش آموزان ابتدایی ، روش های آموزشی ، یادگیری