فرایندهای یادگیری و تربیت با هوش مصنوعی در مدارس

هوش مصنوعی (AI) در حال تغییر فرایندهای یادگیری و تربیت در مدارس است. این فناوری می تواند به شخصی سازی آموزش، ارائه بازخورد فوری و دقیق، شناسایی نقاط ضعف و قوت دانش آموزان و ارائه محتوای آموزشی متناسب با نیازهای هر فرد کمک کند. همچنین، AI می تواند وظایف وقت گیر معلمان مانند تصحیح آزمون ها و طراحی برنامه های درسی را به عهده بگیرد تا معلمان بتوانند زمان بیشتری را به تعامل با دانش آموزان و تدریس اختصاص دهند. این پژوهش به بررسی شیوه های نوین بهره گیری از هوش مصنوعی در فرایندهای یادگیری و تربیت پرداخته و تعامل آن با علوم شناختی و مدیریت آموزشی را تحلیل می کند. هدف اصلی، شناسایی ظرفیت های هوش مصنوعی در بهینه سازی روش های تدریس، کاهش اضطراب های آموزشی و تقویت فرایندهای تصمیم گیری مدیریتی است. پژوهش حاضر با روش کیفی و تحلیل داده های مرتبط، نمونه هایی از کاربردهای موفق هوش مصنوعی در محیط های آموزشی و فرهنگی را ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهند که استفاده هوشمندانه از فناوری های هوش مصنوعی می تواند تعاملات انسانی را تقویت کرده و مسیرهای جدیدی برای تحول آموزش و پرورش در جوامع امروزی باز کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری ، تربیت ، علوم شناختی ، مدیریت فرهنگی