تحلیل نقش آموزش مبتنی بر بازی در ارتقای انگیزه و بهبود فرآیند یادگیری در دانش آموزان دوره ابتدایی

در دهه های اخیر، با دگرگونی در نگرش های آموزشی و پیدایش رویکردهای نوین یاددهی-یادگیری، آموزش مبتنی بر بازی به عنوان یکی از شیوه های نوآورانه، جایگاه ویژه ای در نظام های آموزشی یافته است. این مقاله مروری با هدف تحلیل نقش آموزش مبتنی بر بازی در ارتقای انگیزه و بهبود فرآیند یادگیری در دانش آموزان دوره ابتدایی نگاشته شده است. روش این پژوهش مبتنی بر تحلیل منابع و مطالعات پیشین است که در حوزه تاثیر بازی های آموزشی بر انگیزش درونی، تعاملات اجتماعی، یادگیری فعال و تقویت مهارت های شناختی دانش آموزان انجام شده اند. یافته های حاصل از مرور منابع علمی داخلی و خارجی نشان می دهند که ادغام عناصر بازی در فرایند تدریس می تواند موجب ایجاد محیطی شاد، پویا و خلاق گردد که در آن دانش آموزان با رغبت بیشتری درگیر یادگیری می شوند. بازی ها با فراهم آوردن فرصت تجربه های عملی، امکان یادگیری معنادار را تقویت کرده و موجب می شوند دانش آموزان با اتکای بیشتر به توانایی های خود، مهارت های مختلف را در زمینه های علمی، ارتباطی و هیجانی توسعه دهند. همچنین، آموزش مبتنی بر بازی، به ویژه در دوره ابتدایی، با کاهش اضطراب، افزایش توجه و تعمیق مفاهیم آموخته شده همراه است و بستر مناسبی برای یادگیری مشارکتی و خلاقانه فراهم می آورد. در مجموع، مرور مطالعات موجود بیانگر آن است که بهره گیری هدفمند و طراحی شده از بازی های آموزشی، می تواند به عنوان راهبردی موثر در بهبود کیفیت آموزش ابتدایی و ارتقای انگیزش تحصیلی دانش آموزان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، انگیزش تحصیلی ، یادگیری فعال ، دانش آموزان ابتدایی ، روش های نوین تدریس.