تبیین نقش فلسفه تعلیم و تربیت در بهینه سازی ظرفیت های مدرسه برای تحقق اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش

این مقاله مروری با هدف تحلیل نظام مند نقش فلسفه تعلیم و تربیت در بهینه سازی ظرفیت های مدرسه برای تحقق اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش انجام شده است. با استفاده از روش تحقیق تحلیلی-توصیفی و مرور نظام مند منابع معتبر (شامل اسناد بالادستی، مقالات علمی و کتب تخصصی)، یافته ها نشان می دهد که فلسفه تعلیم و تربیت به عنوان چارچوب نظری می تواند در سه سطح به بهینه سازی عملکرد مدارس کمک کند:سطح معرفت شناختی: بازتعریف مفاهیم کلیدی مانند “یادگیری”، “تربیت” و “مدرسه یاری” بر اساس مبانی فلسفی سند، سطح ارزش شناختی: تبیین ارزش های محوری سند (مانند عدالت تربیتی، حیات طیبه و تفکر نقاد) در عمل روزمره مدرسه، سطح روش شناختی: طراحی الگوهای آموزشی همسو با فلسفه تربیت اسلامی-ایرانی می باشد.موانع اصلی در این مسیر شامل:کم توجهی به پیوند نظریه و عمل در برنامه ریزی های آموزشی، عدم انسجام در تفسیر مفاهیم فلسفی سند،ضعف در تربیت معلمان فکور بر اساس مبانی فلسفی. نتیجه گیری مقاله تاکید می کند که بازخوانی فلسفه تربیت با چهار رویکرد “انتقادی”، “تطبیقی”، “کاربردی” و “تکوینی” می تواند گامی اساسی در عملیاتی سازی سند تحول باشد. این مطالعه چارچوبی مفهومی برای بازطراحی نقش مدرسه به عنوان “کانون تربیت محله ای” بر اساس مبانی فلسفی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

فلسفه تعلیم و تربیت ، سند تحول بنیادین ، بهینه سازی مدرسه ، ظرفیت سازی تربیتی ، مدرسه یاری