تاثیر کیفیت روابط کارکنان بر بهزیستی روانشناختی و الگوپذیری اجتماعی

در جوامع امروزی، محیط های کاری به یکی از اصلی ترین بسترهای اجتماعی انسان تبدیل شده اند، به گونه ای که کیفیت روابط بین کارکنان نه تنها بر عملکرد سازمانی اثرگذار است، بلکه بر وضعیت روانی و اجتماعی افراد نیز تاثیر عمیق می گذارد. این پژوهش با هدف تحلیل تاثیر کیفیت روابط بین کارکنان بر بهزیستی روانشناختی و الگوپذیری اجتماعی آنان طراحی شد. روش آن مرور نظام مند ادبیات و مطالعه منابع مرتبط در حوزه روابط انسانی، روانشناسی مثبت و جامعه شناسی سازمانی بود. یافته ها نشان دادند روابط مبتنی بر اعتماد، همدلی و حمایت باعث افزایش بهزیستی روانشناختی، سرمایه روانشناختی، الگوپذیری اجتماعی و مسئولیت پذیری می شوند. تحلیل ها تایید کردند که سرمایه روانشناختی میانجی موثری میان روابط و سلامت روانی-اجتماعی است. در نتیجه، روابط با کیفیت انسانی نه تنها عامل ارتقای سلامت روانی کارکنان، بلکه موتور رشد رفتارهای اخلاقی و اجتماعی نیز هست. پیشنهاد می شود مدیران و معلمان با تقویت مهارت های ارتباطی، پشتیبانی عاطفی و برنامه های مسئولیت اجتماعی، فضای کاری را به محیطی انسانی، سلامت بخش و اخلاق محور تبدیل کنند.

کلیدواژه ها:

روابط کارکنان ، بهزیستی روانشناختی ، الگوپذیری اجتماعی ، سرمایه روانشناختی