تحلیل تاثیر شیوه های آموزش دوخت سنتی و نوین بر تمایل به کارآفرینی در حوزه پوشاک بومی با استفاده از الگوریتم Clustering

در سال های اخیر، افزایش بیکاری در جوامع رو به توسعه، لزوم توجه به آموزش های مهارتی به ویژه در حوزه های فرهنگی همچون دوخت پوشاک بومی را بیش از پیش برجسته ساخته است. این پژوهش با هدف تحلیل تاثیر شیوه های آموزش دوخت سنتی و نوین بر تمایل به کارآفرینی در حوزه پوشاک بومی انجام شده است. روش تحلیل داده ها مبتنی بر الگوریتم های خوشه بندی (Clustering) است تا الگوهای پنهان در بین داده های مربوط به شرکت کنندگان در دوره های آموزشی شناسایی گردد. یافته ها نشان داد که آموزش های نوین مانند دوخت دیجیتال، طراحی رایانه ای و بازاریابی اینترنتی تاثیر چشم گیری بر افزایش تمایل به کارآفرینی دارند؛ درحالی که آموزش های سنتی به ویژه در مناطق روستایی همچنان نقش قابل توجهی در تثبیت مهارت های بومی ایفا می کنند. تحلیل خوشه بندی نشان داد که افراد با سابقه آشنایی بیشتر با ابزارهای دیجیتال، تمایل بیشتری به راه اندازی کسب وکار مستقل در حوزه پوشاک بومی دارند. این یافته ها نشان دهنده اهمیت تطبیق شیوه های آموزشی با نیازهای نسل جدید و در عین حال حفظ اصالت فرهنگی است. نتایج این تحقیق می تواند برای سیاست گذاران حوزه آموزش فنی و حرفه ای و نیز نهادهای فرهنگی محلی کاربردی باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتی ، دوخت سنتی ، کارآفرینی ، پوشاک بومی ، خوشه بندی