بررسی روش های فعال یادگیری در آموزش زبان عربی (بازی، نمایش، داستان سرایی)

یادگیری زبان عربی به عنوان یکی از زبان های مقدس و با اهمیت فرهنگی و دینی، نقش بسزایی در ارتقاء دانش دینی و ارتباطات فرهنگی دارد. با این حال، روش های سنتی آموزش زبان عربی اغلب با مشکلاتی از جمله عدم انگیزه کافی در دانش آموزان و کمبود مشارکت فعال آن ها روبرو است. به همین دلیل، به کارگیری روش های فعال یادگیری مانند بازی، نمایش و داستان سرایی به عنوان راهکارهای نوین آموزشی، توجه ویژه ای یافته اند. این روش ها با ایجاد فضای تعاملی، افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان، فرآیند یادگیری را به شکلی موثر و لذت بخش تر می کنند. این مقاله با هدف بررسی تاثیر این روش های فعال بر آموزش زبان عربی تدوین شده است. در این مطالعه، مبانی نظری مرتبط با هر روش مرور شده و پژوهش های پیشین در زمینه کاربرد این روش ها در آموزش زبان عربی تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهد که استفاده از بازی های آموزشی موجب تقویت مهارت های شنیداری و گفتاری، نمایش ها به بهبود درک مطلب و افزایش اعتماد به نفس، و داستان سرایی به ارتقاء مهارت های نوشتاری و درک معنایی کمک می کند. همچنین، این روش ها با ایجاد فضای همکاری و تعامل گروهی، باعث تقویت یادگیری مشارکتی می شوند که خود از عوامل موثر در بهبود کیفیت آموزش زبان است. در پایان، پیشنهاداتی جهت ترویج و توسعه این روش ها در برنامه های آموزشی زبان عربی ارائه شده است تا بتوان به افزایش انگیزه و موفقیت تحصیلی دانش آموزان در این حوزه کمک کرد.

کلیدواژه ها:

روش های فعال یادگیری ، بازی آموزشی ، نمایش ، داستان سرایی ، آموزش زبان عربی ، مهارت های زبانی ، یادگیری مشارکتی ، آموزش تعاملی