بررسی رابطه برنامه ریزی راهبردی مدرسه با انسجام تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان برنامه ریزی راهبردی مدرسه و انسجام تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. برنامه ریزی راهبردی به عنوان یکی از مولفه های اصلی مدیریت آموزشی، نقش کلیدی در جهت دهی اهداف، هماهنگی منابع و ارتقای کیفیت یادگیری ایفا می کند و انتظار می رود این رویکرد بتواند بر انسجام تحصیلی دانش آموزان که شامل تعهد، تعلق، و پایداری در فرآیند یادگیری است، تاثیرگذار باشد. روش تحقیق به صورت مروری و تحلیلی بوده و با استفاده از منابع علمی معتبر فارسی، مجموعه ای از مطالعات نظری و تجربی مرتبط با موضوع مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان داد که برنامه ریزی راهبردی مدرسه از طریق مولفه هایی چون تدوین چشم انداز و ماموریت مشترک، مشارکت پذیری مدیران، معلمان و دانش آموزان در تصمیم گیری، بهره گیری از ساختار سازمانی منعطف، و استفاده هدفمند از فناوری، می تواند زمینه ساز تقویت انسجام تحصیلی شود. همچنین، مشخص شد که انسجام تحصیلی در چنین مدارسی نه تنها در سطح رفتاری و انگیزشی دانش آموزان تقویت می شود، بلکه منجر به افزایش احساس هویت تحصیلی، خودکارآمدی و ثبات در عملکرد آموزشی آنان نیز می گردد. در نتیجه گیری می توان گفت که برنامه ریزی راهبردی به عنوان ابزاری مدیریتی، نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت تعاملات آموزشی و تحکیم انسجام تحصیلی ایفا می کند و پیشنهاد می شود مدیران مدارس با تمرکز بر برنامه ریزی هدفمند و مشارکتی، بستر رشد پایدار دانش آموزان را فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی راهبردی ، انسجام تحصیلی ، مدیریت مدرسه ، مشارکت آموزشی