بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی برکنترل عواطف و سازگاری اجتماعی دانش آموزان عقب مانده ذهنی

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر کنترل عواطف و سازگاری اجتماعی دانش آموزان عقب مانده ذهنی در سال ۱۴۰۴ بود. این تحقیق از نوع پژوهش های نیمه تجربی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بود. که جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان عقب مانده ذهنی دانش آموزان شهر قوچان بود، نمونه این تحقیق شامل ۴۰ نفر از دانش آموزان بود. این نمونه به صورت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه از بین دانش آموزان عقب مانده ذهنی انتخاب و به صورت کاملا تصادفی به دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه سازگاری اجتماعی شخصیت سنج کالیفرنیا (۱۹۳۵) و پرسشنامه کنترل عواطف ویلیامز و چمبلس (۱۹۹۷) استفاده شد. داده ها بر اساس روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی بر کنترل عواطف و سازگاری اجتماعی دانش آموزان عقب مانده ذهنی (۰۵/۰P<) موثر بوده است با توجه به این که نتایج تحقیق نشان داد آموزش مهارت های ارتباطی بر کنترل عواطف و سازگاری اجتماعی دانش آموزان عقب مانده ذهنی موثر است، لذا وزارت خانه آموزش و پرورش برای کمک به این دانش آموزان و همچنین ایجاد آرامش از مشاوران توانمند و مسلط بر روش های آموزشی و درمان غیر دارویی کمک بگیرد.

کلیدواژه ها:

کنترل عواطف ، آموزش مهارت های ارتباطی ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان عقب مانده ذهنی