انعطاف پذیری برنامه درسی: پاسخی به تنوع نیازهای یادگیرندگان در نظام آموزشی معاصر

مقاله حاضر به بررسی جامع میزان انعطاف پذیری برنامه های درسی در پاسخ به نیازهای متنوع یادگیرندگان می پردازد. در دنیای متغیر و متنوع امروز، نظام های آموزشی با چالش طراحی برنامه های درسی مواجه هستند که بتوانند به طیف گسترده ای از نیازها، استعدادها و شرایط فراگیران پاسخ دهند. هدف این پژوهش، مرور نظام مند مفهوم انعطاف پذیری برنامه درسی، راهبردهای پیاده سازی، چالش ها و شرایط تاثیرگذار بر آن است. این مرور با استفاده از روش ترکیبی شامل مرور روایتی و نظام مند ادبیات پژوهشی در بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد انعطاف پذیری برنامه درسی در قالب رویکردهای متنوعی چون یادگیری ترکیبی، طراحی انعطاف پذیر درس، و مدل های هیبریدی پیاده سازی می شود. تحلیل ها بیانگر آن است که انعطاف پذیری برنامه درسی تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله شرایط زمینه ای، ویژگی های معلمان و دانش آموزان قرار می گیرد و چالش هایی چون کمبود مهارت های خودتنظیمی در یادگیرندگان را به همراه دارد. نتایج همچنین بر ضرورت توازن میان انعطاف پذیری و ساختارمندی در طراحی برنامه های درسی تاکید می کند. این مقاله پیشنهادهایی برای توسعه برنامه های درسی انعطاف پذیر در نظام آموزشی ارائه می دهد و چشم اندازهای آینده این حوزه را ترسیم می کند.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری برنامه درسی ، تنوع نیازهای یادگیرندگان ، یادگیری ترکیبی ، طراحی برنامه درسی ، شخصی سازی آموزش