مقایسه مدیریت مدرسه سنتی با مدیریت مدرسه هوش مصنوعی محور

تحولات فناورانه در دهه های اخیر، به ویژه پیشرفت های چشمگیر در زمینه هوش مصنوعی، چشم انداز مدیریت مدارس را به طور بنیادین تغییر داده است. مدیریت مدرسه به عنوان یکی از ارکان حیاتی فرآیندهای آموزشی، در گذشته بیشتر بر پایه روش های سنتی و تجربیات انسانی بنا شده بود که این روش ها با وجود مزایای خاص خود، دارای محدودیت هایی همچون کندی در تصمیم گیری، خطاهای انسانی، و ناتوانی در تحلیل داده های بزرگ образовательных процессовبوده اند. با ظهور فناوری های هوشمند، امکان به کارگیری الگوریتم های یادگیری ماشین، سیستم های تحلیل داده های بزرگ و نرم افزارهای پیشرفته در مدیریت مدارس فراهم شده است. این نوع مدیریت هوشمند، ضمن افزایش دقت و سرعت تصمیمات، قابلیت شخصی سازی فرایندهای آموزشی، پایش مستقیم عملکرد دانش آموزان و معلمان، و بهینه سازی منابع انسانی و مادی مدرسه را داراست. این مقاله با هدف بررسی و مقایسه جامع مدیریت مدرسه سنتی و مدیریت مدرسه هوش مصنوعی محور، به تحلیل تفاوت ها در ساختار تصمیم گیری، نقش فناوری در فرآیندهای مدیریتی، تاثیر بر روابط بین اعضای مدرسه، و فرصت ها و چالش های موجود در هر دو سیستم می پردازد. یافته ها نشان می دهد که اگرچه مدیریت هوش مصنوعی محور دارای مزایای قابل توجهی از جمله بهبود کارایی و کیفیت آموزش است، ولی چالش هایی نظیر مصرف بالای منابع، مقاومت فرهنگی و مسائل اخلاقی در آن وجود دارد؛ از سوی دیگر، روش سنتی به دلیل سهولت و تجربه محور بودن همچنان در برخی مدارس کاربرد دارد. بنابراین، ترکیب هوشمندسازی مدیریت با حفظ مولفه های انسانی می تواند راهکاری مناسب برای ارتقای نظام مدیریت مدارس در عصر حاضر باشد. این پژوهش به مدیران، سیاست گذاران آموزشی و پژوهشگران کمک می کند تا با دید بازتری نسبت به پیاده سازی فناوری های هوش مصنوعی در مدارس اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

مدیریت مدرسه سنتی ، مدیریت مدرسه هوش مصنوعی محور ، مقایسه ، بهبود کیفیت آموزشی