بررسی آسیب پذیری شهری در برابر زلزله با استفاده از GIS

شهر سیرجان در حال گسترش است و به موازات آن تراکم جمعیت، آسیب پذیرتر شدن سکونت گاهها در مقابل سوانح، اهمیت و حساسیت مدیریت بحران و برنامه های رویارویی و کاهش اثرات بحرانها را هر چه بیشتر آشکار می گرداند در این راستا پدافند غیرعامل شهری، مهم ترین مقوله ای است که می تواند آسودگی خاطر شهروندان، امنیت جانی و مالی آنها و ایمنی زیرساخت های شهری را فراهم آورد. پدافند غیرعامل، مجموعه اقداماتی است که قبل از خطر انجام می گیرد و در هنگام بروز هر گونه تهدید طبیعی و غیر طبیعی موجب کاهش آسیب پذیری انسان ها، ساختمانها و تاسیسات و تجهیزات یک شهر می گردد؛ موضوعی که مسئله ی اصلی این پژوهش را به خود اختصاص داده است. گسترش شبکه های ارتباطی و زیرساخت های شهری از یک طرف و عدم رعایت ابتدایی ترین نکات ایمنی در ساخت و سازهای شهری و بدون برنامه بودن رشد و توسعه شهر از سوی دیگر زمینه ایجاد خسارات زیاد در زمان وقوع بحران را فراهم می سازد. در پژوهش حاضر سعی بر این شده است که به ارزیابی و برنامه ریزی پدافند غیرعامل در شهر سیرجان پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد پدافند غیرعامل پاسخگوی جمعیت موجود منطقه در برابر حوادث نیست. در این قسمت به مهمترین نتایج حاصل از این پژوهش اشاره می شود. در بخش ساختار کالبدی شهر در قسمت مرکزی دارای بافت فرسوده و ارگانیک است با دسترسی های محدود در بخش شرقی شهر سیرجان که شهرک صنعتی واقع شده یکی از خطرات اصلی شهر سیرجان است که در صورت بروز زلزله بیشترین نگرانی ها را ایجاد می کند. پراکندگی فضای سبز ، اموزشی ، ورزشی و ... به خوبی ایجاد شده که می تواند در زمان بروز زلزله پناهگاهی برای شهروندان سیرجانی می باشد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، زلزله ، سیستم جغرافیایی ، شهر سیرجان