بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر کاهش نشخوار فکری و افزایش تاب آوری در مراقبین بیماران روان پزشکی

مراقبین بیماران روان پزشکی، به واسطه ماهیت پیچیده و طولانی مدت مسئولیت خود، در معرض فرسودگی روانی، نشخوارهای فکری مزمن و کاهش تاب آوری قرار دارند. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار(EFT) بر کاهش نشخوار فکری و افزایش تاب آوری در این گروه از مراقبین است. این مطالعه با روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و تحلیل یافته های پژوهش های تجربی داخلی و خارجی صورت گرفت. بر اساس تحلیل های صورت گرفته، مشخص شد که درمان هیجان مدار با تمرکز بر شناسایی، پردازش و بازسازی هیجانات ناسازگار، موجب بهبود خودتنظیمی هیجانی، کاهش چرخه های فکری تکراری و افزایش توان روانی مراقبین برای مواجهه با شرایط استرس زا می شود. یافته ها نشان دادند که EFT ابزار موثری برای افزایش تاب آوری هیجانی و ذهنی مراقبین در برابر فشارهای مزمن است. در پایان، بر اجرای این رویکرد در برنامه های مشاوره ای خانواده و طراحی مداخلات ساختاریافته مبتنی بر هیجان در نظام سلامت روان تاکید شد.

کلیدواژه ها:

درمان هیجان مدار ، نشخوار فکری ، تاب آوری ، تنظیم هیجان ، مراقب بیمار روان پزشکی.