رویکرد تحلیلی بر روند شکل گیری معماری پست مدرن در ایران (در دوره اول و دوم پس از انقلاب اسلامی)

در دهه ۱۹۶۰ میلادی، جریان انتقادی علیه معماری مدرن در غرب شکل گرفت که منجر به پدید آمدن سبک پست مدرنیسم شد. معماری ایران در سده اخیر، تحت تاثیر اندیشه های غربی دستخوش تغییرات و تحولات گسترده ای شد که یکی از آن ها ظهور جریان معماری پست مدرن در ایران بود. با این حال، اینکه آیا می توان با بررسی تعاریف پست مدرنیسم خاکستری و خوانش پروژه های پست مدرن ایران به مبانی، مفاهیم و ویژگی های معماری پست مدرن ایران دست پیدا کرد، هدف آرمانی این پژوهش است. در این مقاله، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، تلاش می شود تا تاثیر معماری پست مدرن بر معماری معاصر ایران در دو دوره اول و دوم پس از انقلاب اسلامی بررسی شود. بررسی تاثیر این جریان بر معماری ایران، به ویژه در دوره پس از انقلاب اسلامی، از این جهت حائز اهمیت است که می تواند نحوه بازخوانی و تلفیق مفاهیم بومی با اصول پست مدرنیسم را روشن کند. همچنین، این تحقیق در پی واکاوی این مسئله است که چگونه معماران ایرانی توانسته اند مفاهیم پست مدرنیسم را با عناصر فرهنگی و تاریخی در طراحی های خود ادغام کنند. معماران در این دو دوره با تعریف ارزش های معماری پست مدرن، مطالعه مجدد معماری کهن ایران و توجه به بستر فرهنگی زمانه خود، پست مدرن ایرانی را خلق کردند.

کلیدواژه ها:

پست مدرنیسم ، معماری پست مدرن ، معماری معاصر ایران ، پست مدرن ایران