رویکرد تحلیلی بر معماری گوتیک در قرون وسطی: مطالعه ی موردی کلیسای جامع شارتر و کلیسای سن دنی

قرون وسطی یکی از مهم ترین ادوار تاریخی از سده پنج تا پانزده میلادی در سرزمین های غربی بوده است. پیدایش سبک گوتیک از ابتدای سده دوازده آغاز شد و تا سده شانزده ادامه یافت. واژه گوتیک در واقع برگرفته از نام اقوام بربری (گوت ها) در اروپا بود که معماران رنسانس ایتالیایی برای توصیف سبک معماری قرون وسطی متاخر از آن بهره می بردند. در این مقاله، با استفاده از روش کیفی-تطبییقی (روش کیفی-تطبیقی در مقاله به شیوه ای از پژوهش گفته می شود که در آن، محقق ابتدا داده ها، مفاهیم، نظریه ها یا پدیده های دو یا چند اثر را جمع آوری و ارائه می کند، سپس با بهره گیری از روش های منطقی و استدلالی، به مقایسه آن دو می پردازد تا به درکی عمیق تر از موضوع دست یابد)، به چیستی عناصر معماری گوتیک و بررسی چگونگی استفاده از آن در قرون وسطی پرداخته می شود. از این رو، تحلیل عناصر کلیدی معماری گوتیک از جنبه های طراحی، عملکردی و زیبایی شناختی، ما را به ماهیت معماری گوتیک در قرون وسطی می رساند و می توان به اهمیت عناصر سبک گوتیک در آن دوران پی برد.

کلیدواژه ها:

قرون وسطی ، گوتیک ، معماری ، کلیسا شارتر ، کلیسا سن دنی