کاربست مدل WRF در شبیه سازی عمق برف در نیمه شمالی ایران

هدف اصلی پژوهش حاضر، ارزیابی عملکرد مدل پیش­بینی و تحقیق وضع هوا (WRF) در شبیه­سازی مکانی و زمانی عمق برف در نیمه شمالی ایران برای یک مطالعه موردی برف شدید است. برای اجرای مدل، نیمه شمالی کشور به سه ناحیه جداگانه شامل شمال، شمال شرق و شمال غرب تقسیم شد. برای هر سه ناحیه، شبیه سازی مدل WRF به مدت ۴۸ ساعت برای رخداد برف انتخابی (۳ تا ۵ فوریه ۲۰۱۲) با استفاده از داده­های ERA۵ انجام شد. برای انتخاب بهترین پیکربندی فیزیک مدل برای هر ناحیه، پیکربندی­های مختلف مورد آزمایش قرار گرفت. پیکربندی بهینه شامل طرحواره پارامترسازی همرفت Tiedtke برای نواحی شمال و شمال شرق وOSAS  در ناحیه شمال غرب، طرحواره پارامترسازی لایه مرزی/سطحی QNSE/QNSE در نواحی شمال و شمال غرب وYSU/MM۵  در ناحیه شمال شرق، طرحواره های پارامترسازی تابش طول‎موج بلند و کوتاهNew Goddard  وDudhia ، طرحواره پارامترسازی خردفیزیک WSM-۳ و طرحواره پارامترسازی سطحNOAH-MP  در هر سه ناحیه است. نتایج نشان داد که خطایRMSE  برای تمامی ایستگاه ها در شمال غرب کمتر از ۰۱۸/۰ متر است که نسبت به دو ناحیه شمال و شمال شرق باRMSE  به­ترتیب برابر ۱۹۵/۰ و ۱۴۳/۰ متر، کمتر است. نتایج بررسی در هر ناحیه بیانگر آن است که مدل در ناحیه شمال، در مقادیر کمتر عمق برف عملکرد بهتری دارد و در شمال شرق، در ایستگاه­های با ارتفاع کمتر نتایج مدل دقیق تر است. در دو ناحیه شمال و شمال شرق، مدل در بیشتر ایستگاه ها مقدار عمق برف را فراتخمین کرده است ولی در ناحیه شمال غرب، مدل مقدار عمق برف را فروتخمین کرده است.

کلیدواژه ها:

عمق برف ، مدل WRF ، نیمه شمالی ایران ، پیکربندی بهینه