تولید و مشخصه یابی هیدروژل حساس به دما و قابل تزریق پلارونیک F۱۲۷ برای کاربرد رهایش هدفمند دارو در درمان سرطان

در این مطالعه، یک هیدروژل قابل تزریق از جنس Pluronic F۱۲۷ حاوی دوکسوروبیسین (DOX) با خواص حساسیت به دما برای دارورسانی در محل و موضعی تهیه شد. هیدروژل به «روش سرد» تهیه شد و تاثیر غلظت هیدروژل بر دمای ژل شدن و ویسکوزیته و تاثیر دما بر میزان رهایش دارو بررسی شد. غلظت های گوناگون هیدروژل F۱۲۷ از نظر ویسکوزیته و سایر ویژگی ها و رهایش دوکسوروبیسین در دمای طبیعی بافت بدن (۳۷ درجه ی سلسیوس) و در دمای تومور سرطانی (۴۳ درجه ی سلسیوس) بررسی شد. غلظت بهینه ی هیدروژل F۱۲۷ معادل ۲۰ درصد وزنی حجمی انتخاب و خواص رئولوژیکی و رهایش داروی آن بررسی شد. هیدروژل F۱۲۷ با مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و پراش پرتو ایکس (XRD) مشخصه یابی شد و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی با تابش پراکندگی انرژی (FE-SEM/EDS) بررسی شد. نتایج آزمون رهایش دارو حاکی از رهایش موفق دوکسوروبیسین در هر دو دما بود. نتایج نشان می دهد که مقدار دوکسوروبیسین آزادشده با افزایش دما حدود ۱۸-۲۰ درصد افزایش می‎یابد که برای درمان تومورهای بدخیم مهم است. نتایج آزمون MTT همچنین نشان می دهد که هیدروژل حاوی دارو باعث کاهش زنده ماندن سلولهای سرطانی می‎شود و تنها ۳۲ درصد از سلول‎ها پس از ۷۲ ساعت در محیط کشت زنده مانده‎اند.

کلیدواژه ها:

هیدروژل ، دوکسوروبیسین ، F۱۲۷ ، سرطان ، حساس به دما