واکاوی تجربه زیسته زنان دارای همسر معتاد از دوران شیوع کرونا: یک پژوهش کیفی

مقدمه: یکی از جدیدترین بحران های جهانی که اغل کشورها با آن رو به رو شدند، پاندمی کرونا بود. می توان ادعا نمود که تقریبا همه گروه ها، طبقات و اقشار جامعه با آن مواجه شدند. یکی از گروه های حساس و آسیب پذیر جامعه شامل خانواده معتادان به ویژه زنانی که همسرانشان مصرف کننده مواد مخدر بودند، می شد. با توجه به شرایط خاصی که این دسته از زنان با آن مواجه شدند، پژوهش حاضر با هدف واکاوی تجربه زیسته زنان داری همسر معتاد در دوران کرونا انجام گردید. روش ها: این مطالعه به صورت کیفی و با رویکرد پدیدارشناسی انجام شد. ۱۹ نفر از زنان دارای همسر معتاد ساکن شهر اصفهان که به مراکز ترک اعتیاد با رویکرد متفاوت ترک اعتیاد (کمپ ترک اعتیاد و مرکز متادون درمانی) و پایگاه های خدمات اجتماعی در نقاط مختلف شهر مراجعه کرده بودند، به صورت هدفمند انتخاب شدند و مورد مصاحبه نیمه ساختار یافته قرار گرفتند. داده ها به روش هفت مرحله ای Collaizi تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: از مصاحبه ها، ۲۷۲ زیرطبقه، ۳۲ طبقه و ۷ مضمون اصلی شامل «زیست انزوایی، تجربه همگونی کرونا و اعتیاد، کرونا، اعتیاد و خانواده، مواجهه شناختی و هویت جدید، تجربه ناهمگونی کرونا و اعتیاد، اختلال در جامعه پذیری فرزندان از مدرسه و سبک زندگی فقیرانه» استخراج گردید. نتیجه گیری: شرایط دوران کرونا اگرچه برای عموم مردم متفاوت بود، اما تجارب زنان دارای همسر معتاد نشان داد که آنان علاوه بر سختی زندگی گذشته، با وضعیت دشوارتری روبه رو شده اند. وضعیت جدید موجب شکل گیری تجارب متفاوتی برای آنان شد.

کلیدواژه ها:

Qualitative research ، COVID-۱۹ ، Women ، Substance addiction ، تحقیق کیفی ، کووید ۱۹ ، زنان ، اعتیاد به مواد