اثر تمرین ورزشی بر ترکیب بدن، عملکرد حرکتی، اختلال رفتاری و تعادل زنان کم توان ذهنی

مقدمه: تمرینات ورزشی به عنوان یکی از موثرترین راهکارهای توان بخشی، نقش بسزایی در بهبود وضعیت جسمانی و روانی زنان کم توان ذهنی ایفا می کنند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات قدرتی–تعادلی بر ترکیب بدن، مهارت های حرکتی و اختلالات رفتاری زنان کم توان ذهنی تربیت پذیر بود. روش کار: روش این تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه های کنترل و تجربی بود. جامعه آماری شامل ۳۰ زن کم توان ذهنی تربیت پذیر (میانگین سنی ۲۵/۵۱ ± ۳/۸۴ و میانگین وزنی ۶۳/۲۵ ± ۸/۰۶ کیلوگرم) بود که به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. تمرینات گروه تجربی شامل حرکات قدرتی و تعادلی بود. برای تحلیل داده ها از آزمون t مستقل جهت مقایسه بین گروهی و t همبسته برای مقایسه درون گروهی در سطح معنی داری ۰/۰۵≥P استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تمرینات انجام شده تاثیر معنی داری بر شاخص توده بدن (BMI) (۲۸۱/۰=p) و درصد چربی بدن (۱۱۲/۰=p) نداشتند. با این حال، بین گروه های تجربی و کنترل در متغیرهای تعادل ایستا (۰۰۱/۰=p)، تعادل پویا (۰۰۰/۰=p) و عملکرد حرکتی دویدن (۰۰۱/۰=p) تفاوت معنی داری مشاهده شد. همچنین در شاخص های اختلال رفتاری، در مولفه های حواس پرتی (۰۴۱=p) و بی قراری (۰۰۷/۰=p) بین دو گروه تفاوت معنی داری به دست آمد. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که تمرینات قدرتی–تعادلی به مدت ۶ هفته می توانند باعث بهبود تعادل ایستا و پویا، کاهش اختلالات رفتاری و بهبود عملکرد حرکتی دویدن در زنان کم توان ذهنی تربیت پذیر شوند.

کلیدواژه ها:

تمرین قدرتی–تعادلی ، اختلال رفتاری ، زنان کم توان ذهنی ، تعادل