مقایسه سامانه های نگهداری پیشنهادی Q و MRMR برای تقاطع تونل های معدنی با استفاده از مدل سازی عددی (مطالعه موردی: تقاطع W۳ معدن شماره یک پروده)

هدف اصلی این پژوهش، مقایسه سامانه های نگهداری پیشنهادی روش های تجربی RMR و Q برای تقاطع تونل های معادن زغال سنگ و برآورد میزان کارایی این روش های طبقه بندی ژیومکانیکی در پایدارسازی تقاطع ها است. در این مقاله، با تمرکز بر روی تقاطع W۳ واقع در معدن شماره یک پرورده طبس به عنوان مورد مطالعاتی، اطلاعات لازم از طریق برداشت های میدانی و آزمایش های آزمایشگاهی، جمع آوری شد. بر اساس اطلاعات جمع آوری شده و با استفاده از روش های تجربی طبقه بندی ژیومکانیکی MRMR و Q، رده بندی توده سنگ انجام شد. سپس با توجه به امتیازهای به دست آمده، سامانه های نگهداری مناسب برای تقاطع W۳ طراحی شد. در ادامه، سامانه های نگهداری طراحی شده با استفاده از روش المان محدود و با کاربرد نرم افزار FLAC۳D مدل سازی شدند. به منظور اعتبارسنجی مدل های عددی تهیه شده، وضعیت فعلی تقاطع به همراه سامانه نگهداری نصب شده در محل، مدل سازی شده و مقادیر جابجایی حاصل با مقادیر جابجایی برداشت شده از ابزاردقیق نصب شده در محل، مقایسه شدند. نتایج نشان می دهد که داده هایی که از مدل سازی به دست آمده با داده های برداشتی از جابجایی سنج های معدن، تطابق قابل قبولی دارد. در نهایت مدل های تهیه شده بر اساس سامانه های نگهداری پیشنهادی هر یک از روش های طراحی تجربی (Q و MRMR) تحلیل شدند. نتایج مدل سازی های عددی نشان می دهد که سامانه نگهداری پیشنهادی روش Q نسبت به روش MRMR، محافظه کارانه تر است و منجر به رخداد جابجایی های کمتر در تقاطع می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی سامانه نگهداری ، روش MRMR ، روش Q ، مدل سازی عددی ، تقاطع W۳ معدن پروده