ارزیابی و مکان یابی بهینه فضای سبز شهر زابل با استفاده از الگوریتم فراابتکاری جست وجوی ممنوعه (TS )

توزیع بهینه فضاهای سبز شهری در راستای اهداف پایدار و دسترسی عادلانه خدمات شهری ضرورت دارد. بر این اساس، مسئله پژوهش حاضر، مکان­یابی بهینه فضای سبز را با حداقل­ها در سطح شهر زابل مورد ارزیابی قرار داده است. هدف مقاله، مکان یابی بهینه فضای سبز درون شهری در راستای توزیع مناسب این نوع از کاربری ها به منظور تسهیل در دسترسی و بهبود تقاضا می باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی ­و مبتنی بر مطالعات اسنادی و بررسی­های میدانی است. داده­ها و اطلاعات به روش کتابخانه­ای و مراجعه به سازمان­های مرتبط جمع آوری شد. متغیرها شامل دادها و اطلاعات مرتبط با فضای سبز، مسکونی، شبکه ارتباطی، سرانه­ها، فاصله دسترسی­ها و ... می­باشد. با استفاده از ابزار نرم افزارهای ArcGIS، Super Decision و MATLAB داده­ها و اطلاعات تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان می­دهد که وضعیت فضای سبز شهر زابل در سطح نواحی ۵ گانه دارای سهم یکسانی از توزیع بهینه فضای سبز شهر نیستند برای دسترسی به توزیع بهینه یا عادلانه فضای سبز شهری، میزان اختلاف نواحی ۵ گانه شهر زابل و در گام های بعدی، پس از مراحل تحلیل لایه های اطلاعاتی، طبقه بندی و ارزش گذاری درونی لایه ها و وزن دهی و همپوشانی لایه های اطلاعاتی در محیط ArcGIS اقدام به اولویت بندی زمین های شهر زابل برای ایجاد فضای سبز شده است. سپس با استفاده از الگوریتم فرا ابتکاری جست و جوی ممنوعه (TS) در زمینه حل مسئله مکان یابی هاب (Hub) اقدام به انتخاب مناسب ترین پهنه ها با توجه مختصات محلات ۴۰ گانه گردیده و ۲ پهنه به عنوان گزینه های نهایی برای مکان­یابی فضای سبز جدید انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم فرا ابتکاری ، فضای سبز ، مکان یابی ، هاب