تاثیر رهبری فراگیر سبز بر مشارکت کاری سبز با نقش میانجی انگیزه درونی سبز در هتل های شهر اصفهان

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر رهبری فراگیر سبز بر مشارکت کاری سبز کارکنان با نقش میانجی انگیزه درونی سبز بود. روش ­شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان هتل های چهارستاره شهر اصفهان به تعداد ۴۴۰ نفر تشکیل دادند که از طریق جدول مورگان تعداد ۲۰۵ نفر به­عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه استاندارد رهبری فراگیر سبز بوتو و همکاران (۲۰۲۱)، پرسش نامه استاندارد انگیزه درونی سبز لی و همکاران (۲۰۲۰)و پرسش نامه استاندارد مشارکت کاری سبز آبورامدان (۲۰۲۲) بود که روایی پرسش نامه ها براساس روایی محتوایی، صوری و سازه بررسی و پس از اصطلاحات لازم روایی تایید شدند و از سوی دیگر پایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به ­ترتیب ۰/۸۰، ۰/۸۲و ۰/۸۵ برآورد شد و تجزیه ­و ­تحلیل داده ها در سطح استنباطی مشتمل بر مدل­سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته ­ها: یافته ها نشان داد رهبری فراگیر سبز بر مشارکت کاری سبز تاثیر مثبت دارد که ضریب تاثیر آن ۰/۵۵ بود و انگیزه درونی سبز در رابطه بین رهبری فراگیر سبز با مشارکت کاری سبز، به­عنوان متغیر میانجی ایفای نقش کرد. نتیجه­ گیری و پیشنهادات: سازمان های مهمان نوازی و گردشگری باید مکانیسم های بازخورد و سیستم های شناسایی ایجاد کنند تا مشارکت کارکنان در طرح های پایداری را برجسته و انگیزه های درونی و رفتارهای مطلوب را تقویت کنند. با اتخاذ این استراتژی های مبتنی بر شواهد، شرکت های گردشگری و هتل داری می توانند نیروی کار با انگیزه درونی واقعی را برای پذیرش شیوه های سبز پرورش دهند و درنهایت به یک صنعت مهمان نوازی و گردشگری پایدارتر و مسوولانه تر کمک کنند. نوآوری و اصالت: پژوهش حاضر بینش های جامعی را در مورد رهبری فراگیر سبز، انگیزه درونی کارکنان و مشارکت کاری در صنعت گردشگری و هتل­داری شهر اصفهان ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

رهبری فراگیر سبز ، مشارکت کاری سبز ، انگیزه درونی سبز ، صنعت ، هتلداری