بررسی تاثیر آموزش انطباق پذیر بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان

در دهه های اخیر، سیستم های آموزشی در سراسر جهان به سمت رویکردهایی حرکت کرده اند که بر نیازهای فردی دانش آموزان تمرکز می کنند. آموزش انطباق پذیر به عنوان یکی از این رویکردها، با هدف شخصی سازی فرایند یادگیری و متناسب سازی آن با توانایی ها، علایق و سرعت یادگیری هر دانش آموز، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این روش آموزشی بر اساس تحلیل داده های فردی، محتوای آموزشی را به گونه ای تنظیم می کند که حداکثر بهره وری را برای هر دانش آموز به همراه داشته باشد. ، که پایه های یادگیری و علاقه به تحصیل شکل می گیرند، بررسی تاثیر آموزش انطباق پذیر بر یادگیری و پیشرفت دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آموزش انطباق پذیر با استفاده از فناوری های نوین مانند هوش مصنوعی و تحلیل داده ها، امکان ارائه محتوای آموزشی متناسب با نیازهای هر دانش آموز را فراهم می کند. این رویکرد نه تنها به بهبود عملکرد تحصیلی می انجامد، بلکه می تواند انگیزه و علاقه دانش آموزان را نیز افزایش دهد. همچنین، با کاهش شکاف آموزشی بین دانش آموزان با توانایی های متفاوت، گامی مهم در جهت تحقق عدالت آموزشی برداشته می شود. با وجود مزایای بالقوه، اجرای آموزش انطباق پذیر با چالش هایی مانند نیاز به منابع مالی، آموزش معلمان و دسترسی به فناوری های لازم نیز مواجه است. بنابراین، بررسی جامع تاثیر این روش بر یادگیری و پیشرفت دانش آموزان می تواند راهگشای سیاست گذاران و دست اندرکاران آموزش باشد. در این مقاله مروری، ضمن بررسی مبانی نظری آموزش انطباق پذیر، مطالعات انجام شده در این زمینه تحلیل شده و تاثیر آن بر یادگیری، انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد ارزیابی قرار می گیرد. همچنین، چالش ها و فرصت های اجرای این روش آموزشی در سیستم های آموزشی مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش انطباق پذیر ، یادگیری فردی ، پیشرفت تحصیلی ، شخصی سازی آموزش ، فناوری آموزشی ، عدالت آموزشی ، انگیزه یادگیری